Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013

Ολες-οι στην παράσταση διαμαρτυρίας για την εξωτερική αξιολόγηση!

Αύριο στις 9 το πρωί καταφτάνουν στη σχολή οι 3 απεσταλμένοι της ΕΕ, καθηγητές-αξιολογητές για να αξιολογήσουν (με τα κριτήρια της ΕΕ και των επιχειρήσεων) εάν η σχολή μας είναι επαρκής! Να μην επιτρέψουμε καμία αξιολόγηση που μπορεί να οδηγήσει στην υποβάθμιση των σπουδών μας! Η εκπαιδευτική διαδικασία δε μετριέται σε κουτάκια.

ΑΥΡΙΟ ΤΡΙΤΗ 1/10 ΑΣ "ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΟΥΜΕ" ΤΟΥΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΤΕΣ ΟΠΩΣ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙ! ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ!

ΟΛΕΣ-ΟΙ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΠΤΔΕ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ ΣΤΙΣ 09:00 

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013

Κι όμως, το αντιφασιστικό κίνημα το πέτυχε!



Αναδημοσίευση απο το ilesxi.wordpress.com 29 Σεπτεμβρίου, 2013


To κείμενο εδώ
Κι όμως, το αντιφασιστικό κίνημα το πέτυχε!


του Πάνου Δαμέλου






Είμαι από αυτούς που υποδέχτηκαν με εξαιρετική επιφυλακτικότητα την ξαφνική επίθεση κυβέρνησης-«δικαιοσύνης» και ΜΜΕ στη Χρυσή Αυγή. Αυτή η ενορχηστρωμένη ομοβροντία όσων μέχρι χθες τους είχαν κάνει συνομιλητές, δεν μπορεί παρά να γεννά πολλές υποψίες και δεύτερες σκέψεις σε όποιον είναι έστω και λίγο υποψιασμένος. Σίγουρα είναι ένα γεγονός που δεν προσφέρεται για εύκολους πανηγυρισμούς.


Αλήθεια, ποιοι ορθώνουν τάχα το ανάστημά τους σήμερα εναντίον του φασισμού; Η κυβέρνηση, που έχει μαντρώσει χιλιάδες μετανάστες στα ναζιστικής έμπνευσης στρατόπεδα συγκέντρωσης, που βγάζει παράνομες τις απεργίες, που έχει οδηγήσει τον κόσμο στην εξαθλίωση με τα χαράτσια και τις χιλιάδες απολύσεις για χάρη των εφοπλιστών και των τραπεζιτών; Ο Σαμαράς δεν ήταν αυτός που μίλαγε για «ανακατάληψη των πόλεων από τους μετανάστες»; Ο ίδιος δεν είναι που έχει στην κυβέρνησή του τους αρχιφασίστες Γεωργιάδη, Βορίδη και Δένδια; Η κυβέρνηση δεν είχε επιτρέψει στη Χρυσή Αυγή να διεισδύσει στην αστυνομία, σε σημείο να βγαίνει ο «Καιάδας» και να λέει ότι «ξηλώσανε την ΕΥΠ, ξηλώσανε την αστυνομία για να καταφέρουν να μας συλλάβουν», παραδεχόμενος, μέσα στη βλακεία του, ότι αυτοί τους προστάτευαν τόσον καιρό; Ο Δένδιας, που έβγαλε 32 υποθέσεις «από το συρτάρι», θα απολογηθεί για το γεγονός ότι τις κρατούσε συνειδητά στο συρτάρι όλο αυτό το διάστημα; Ο Άρειος Πάγος, που ξαφνικά ανακάλυψε ότι η Χρυσή Αυγή ήταν εγκληματική οργάνωση από το 1987, φέρει ή δεν φέρει ευθύνες για το ότι από το 1994 τους επιτρέπει να κατεβαίνουν στις εκλογές ως «νόμιμο κόμμα»; Τα ΜΜΕ, που μέχρι χθες έθρεφαν το «αντισυστημικό» προφίλ τους, ενώ παράλληλα τους έδιναν βήμα και προωθούσαν τη ρατσιστική ατζέντα Νέας Δημοκρατίας και Χρυσής Αυγής, τώρα ξαφνικά «πέφτουν από τα σύννεφα» που η Χρυσή Αυγή είναι ναζιστική και εγκληματική οργάνωση; Εμείς γιατί το ξέραμε και το φωνάζαμε τόσα χρόνια, και αυτοί το έμαθαν τώρα; Ποιον πάνε να κοροϊδέψουν;


Ωστόσο, σε αυτό το κείμενο δεν θέλω να επικεντρωθώ στην υποκρισία και τις σκοπιμότητες που βεβαίως κρύβονται πίσω από αυτήν την εξέλιξη. Θέλω να πω δυο λόγια για την αντίληψη ότι την εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής δεν την έφερε το κίνημα αλλά… ο Σαμαράς, και άρα δεν έχουμε ουσιαστικά κανέναν λόγο να χαιρόμαστε. Αυτό είναι μεγάλο λάθος, και οφείλουμε να το ξεκαθαρίσουμε!


Το ότι φτάσαμε στις χτεσινές συλλήψεις είναι αποτέλεσμα μιας πορείας άρρηκτα συνδεδεμένης με το μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα που πάντα υπήρχε στη χώρα μας, όμως γιγαντώθηκε τα τελευταία χρόνια, όταν επιχείρησαν να βάλουν τους νεοναζί να παίξουν κεντρικό ρόλο στην πολιτική σκηνή. Είναι ο κόσμος που δεν μάσησε τα λόγια του, που δεν φοβήθηκε τις απειλές της συμμορίας, που δεν δέχτηκε ποτέ το επιχείρημα «μα, είναι νόμιμο κόμμα!», τα συνδικάτα που δεν τους δέχτηκαν ποτέ ως συνομιλητές. Είναι ο κόσμος που έβαλε το κεφάλι του στον ντορβά, που φώναζε στους δρόμους «ποτέ ξανά φασισμός» παρά το ότι έβρισκε απέναντί του δίπλα-δίπλα τα ΜΑΤ και τους χρυσαυγίτες, ο κόσμος που διώχθηκε επειδή συμμετείχε σε «αντιφασιστικές μοτοπορείες», αυτός είναι ο κόσμος που επέβαλλε το να πεταχτεί το σχέδιο «Χρυσή Αυγή» στα σκουπίδια.


Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Η Χρυσή Αυγή χρηματοδοτήθηκε και προστατεύτηκε όλα αυτά τα χρόνια από αυτούς που κάνουν κουμάντο στην αστική δημοκρατία: δεν είναι τόσο τα κόμματα (οι «προδότες πολιτικοί», όπως αρέσκονταν να λένε οι χρυσαυγίτες) όσο η αστική τάξη. Τα αστικά κόμματα εξουσίας είναι τα εργαλεία της αστικής τάξης για να διαιωνίζει την κυριαρχία της επί του λαού, μέσω του κράτους. Η Χρυσή Αυγή, λοιπόν, ήταν το «plan B» της αστικής τάξης, όταν είδε το αντιμνημονιακό-αντικαπιταλιστικό κίνημα να θεριεύει. Έβαλαν μπροστά αυτούς τους πληρωμένους μπράβους για να απορροφήσουν ένα μέρος της οργής του κόσμου, να το στρέψουν σε ακίνδυνους γι’αυτούς στόχους («όχι, δεν φταίνε ο Μπόμπολας, ο Βαρδινογιάννης, ο Σαμαράς και η ΕΕ που φτωχαίνεις αλλά ο μετανάστης») αλλά κυρίως για να φτιάξουν έναν στρατό που θα «εκπαιδευτεί» χτυπώντας μετανάστες, αλλά θα είναι ετοιμοπόλεμος για να χτυπήσει αγωνιστές, συνδικαλιστές, αριστερούς, αντιεξουσιαστές, όποιον ενοχλεί πραγματικά την κυρίαρχη τάξη. Ε, λοιπόν, το αντιφασιστικό κίνημα είναι που δεν το επέτρεψε αυτό.


Η Χρυσή Αυγή, πέρα από τον αποπροσανατολιστικό της ρόλο, θα μπορούσε να έχει δύο βασικές χρησιμότητες για το σύστημα: Η πρώτη είναι η παραπάνω, να δημιουργήσει μαζικό κίνημα στο δρόμο. Απέτυχε οικτρά, καθώς μετά από όλο αυτό το διάστημα εξακολουθούσε να λειτουργεί με μισθοφόρους όπως ο Ρουπακιάς. Η άλλη χρησιμότητα θα ήταν να λειτουργήσει ως κυβερνητικός εταίρος, ως ένας νέος Καρατζαφέρης, όμως και πάλι το αντιφασιστικό κίνημα ήταν αυτό που έδειξε πως δεν θα ανεχόταν ούτε λεπτό μία κυβέρνηση με νεοναζί. Τι κι αν τα παπαγαλάκια του συστήματος, όπως ο Θέμος Αναστασιάδης (νομίζεις ότι ξεχνάμε τα γελάκια με τον Καιάδα;) ή ο Μπάμπης Παπαδημητρίου (ο οποίος προσπαθούσε να μας πείσει ότι «ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή»!) έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τους ξεπλύνουν; Την απάντησή τους την πήραν στον δρόμο. Οι αντιφασίστριες και οι αντιφασίστες είναι αυτοί που είπαν ένα μεγάλο «ΟΧΙ» σε αυτά τα σχέδια, που δεν κατάφεραν να στρατολογήσουν όσους χρειάζονταν για να επιβληθούν, και έτσι έμεινε η τελευταία χρησιμότητα που μπορούσε να έχει η Χρυσή Αυγή αυτή τη στιγμή: να αποδεκατιστεί ώστε το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων της να επιστρέψει, στις επόμενες εκλογές, στην πιο συγγενή πολιτική δύναμη. Αυτήν πίσω από την οποία συσπειρώνεται σήμερα η αστική τάξη ώστε να διαφυλάξει τα συμφέροντά της, τη Νέα Δημοκρατία.


Δεν είμαστε λοιπόν αφελείς, γνωρίζουμε καλά ότι δεν πρόκειται για διάλυση του νεοναζιστικού ρεύματος αλλά για αναδιάταξη αυτών των δυνάμεων. Κάποιοι θα επιστρέψουν στην αγκαλιά της μεγάλης αυταρχικής παράταξης, κάποιοι ίσως να ανασυγκροτηθούν σε ένα πιο «σοβαρό» φασιστικό μόρφωμα, είτε με το όνομα της Χρυσής Αυγής είτε με κάποιο νέο. Οι φασιστικές αντιλήψεις που έχουν περίτεχνα εμποτίσει μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας εξακολουθούν να είναι εδώ. Είναι οι αντιλήψεις που λένε ότι, αντί να πολεμήσουμε αυτούς που συνεχίζουν να κερδίζουν όχι μόνο παρά, αλλά και εξαιτίας της κρίσης, είναι ευκολότερο να ζητάμε το κεφάλι του διπλανού μας, που βρίσκεται στην ίδια ή και σε χειρότερη μοίρα. Είναι η λογική που λέει ότι τα πράγματα δεν αλλάζουν, οι αφέντες θα είναι πάντα αφέντες, οπότε «ο θάνατός σου, η ζωή μου»: ας απολυθεί ο διπλανός μπας και τη γλιτώσω εγώ. Είναι, στην ουσία, η λογική που εκφράζει και η Νέα Δημοκρατία!


Ξέρουμε, επίσης, ότι η επίθεση στη Χρυσή Αυγή θα επιχειρηθεί να λειτουργήσει ως άλλοθι για ακόμα μεγαλύτερη καταστολή της αριστεράς και όσων αγωνίζονται. Αυτό πρέπει να γεννά επαγρύπνηση, αλλά όχι φόβο. Ούτως ή άλλως, όσοι σηκώνουν κεφάλι ήταν πάντα στο στόχαστρο της εξουσίας. Μην ξεχνάμε ότι τα τελευταία χρόνια το κίνημα έχει δεχτεί τρομερή καταστολή, πχ στην Κερατέα, στις Σκουριές, στο σφράγισμα καταλήψεων-κοινωνικών χώρων, και όλα αυτά έγιναν χωρίς να γίνεται παράλληλα επίθεση στο «άλλο άκρο», που απολάμβανε την πλήρη ασυλία της αστυνομίας και των ΜΜΕ. Η θεωρία των «δύο άκρων» θα ακούγεται όλο και περισσότερο από εδώ και πέρα, στην προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλει «ησυχία, τάξη και ασφάλεια» και να συνεχίσουν να περνάνε οι πολιτικές της εξαθλίωσης. Προσωπικά πάντως δεν κατάλαβα ποτέ γιατί είναι κακό να είσαι το αντίθετο από τους μισαλλόδοξους νεοναζί δολοφόνους…


Από χτες στριφογυρνάει στο μυαλό μου το σύνθημα «απόψε πεθαίνει ο φασισμός» που είχα δει γραμμένο σε πανό σε αρκετές αντιφασιστικές κινητοποιήσεις. Δεν είμαι περήφανος γι’αυτό, μα είχα πιάσει τον εαυτό μου μερικές φορές να το αντιμετωπίζει με ένα ελαφρύ χαμόγελο, με ένα «ΚΑΙ απόψε;». Τελικά όμως το σύνθημα είχε δίκιο: ο φασισμός πέθαινε κάθε φορά που ήμασταν στον δρόμο, λίγο-λίγο κάθε φορά. Πέθαινε όταν στην Καλαμάτα ήμασταν 1500 αντιφασίστες-ριες, ενώ στην αντισυγκέντρωση των νεοναζί δεν ήταν ούτε 50 άτομα. Πέθαινε σε κάθε πορεία, σε κάθε πόλη, κάθε φορά που δηλώναμε ότι δεν θα ανεχτούμε μια κοινωνία όπου οι νοσταλγοί του Χίτλερ θεωρούνται κάτι «φυσιολογικό». Πέθαινε όταν στο Κερατσίνι και στο Σύνταγμα βρέθηκαν την προηγούμενη βδομάδα δεκάδες χιλιάδες για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους νεοναζί. Έτσι οδηγηθήκαμε στο ότι το σύστημα φαίνεται να τους φτύνει, υπό αυτή τη μορφή έστω, και να τους θεωρεί «καμένο χαρτί». Εμείς τους «κάψαμε»! Και θα συνεχίσουν να μας βρίσκουν μπροστά τους, γιατί η πάλη ενάντια στον φασισμό σε καμία περίπτωση δεν τελείωσε – έχουμε δρόμο μπροστά μας.


Και να μην ξεχνάμε πως η μεγαλύτερή μας νίκη, το αποτέλεσμα όλων αυτών των αγώνων μέχρι στιγμής, δεν ήταν η παραπομπή της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής στα δικαστήρια. Ήταν ότι χτες έξω από τη ΓΑΔΑ δεν μαζεύτηκαν ούτε 200 άτομα για συμπαράσταση. Σκεφτείτε το! Αυτοί που «θα έρχονταν και η γη θα έτρεμε», που έλεγαν παντού ότι τους στηρίζουν ένα εκατομμύριο Έλληνες, που έταζαν σε όλους ότι σε λίγα χρόνια θα είναι αυτοί στην εξουσία, που πήγαιναν τάχα τις γιαγιάδες στα ΑΤΜ, που μοίραζαν τρόφιμα και ρούχα, τη ΜΙΑ φορά που τους χρειάστηκαν όλους αυτούς, δεν εμφανίστηκε κανείς! Γιατί, όσο κι αν δεν αρέσει στους δημοσιογραφίσκους που τους στήριζαν, ο εθνικισμός ΕΙΝΑΙ ντροπή. Το να αγαπάς τον τόπο σου και τους ανθρώπους του δεν είναι εθνικισμός: αντίθετα, αν αγαπάς τον τόπο σου, τότε είναι που δεν θέλεις να τον δεις να βυθίζεται στο σκοτάδι του μίσους, του ρατσισμού και της τυφλής υποταγής σε έναν γελοίο φυρερίσκο. Και ακριβώς επειδή είναι ντροπή και ξεφτίλα να είσαι εθνικιστής και νεοναζί, μόλις όλοι αυτοί έχασαν τη στήριξη του συστήματος με την οποία το έπαιζαν μάγκες, κρύφτηκαν στις τρύπες τους.


Τον φασισμό, τελικά, δεν τον νικάμε με τη βοήθεια της άρχουσας τάξης, αλλά σε πείσμα της άρχουσας τάξης. Λοιπόν, ψηλά το κεφάλι και καλή συνέχεια στους αγώνες μας. Ώρα να τελειώνουμε και με την ακροδεξιά συμμορία του Σαμαρά!

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Όχι στην εξωτερική αξιολόγηση της σχολής μας!



ΟΥΤΕ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ-ΟΥΤΕ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ. ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΦΟΙΤΗΤΩΝ-ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ 

Η σχολή μας, το παιδαγωγικό τμήμα δημοτικής εκπαίδευσης, περνάει από εξωτερική αξιολόγηση από την Δευτέρα 30/9 εώς και την Τετάρτη 2/10. Πρόκειται για μία διάταξη του νόμου-πλαίσιο απέναντι στον οποίο το φοιτητικό κίνημα έχει δώσει τεράστιες μάχες για την ανατροπή του. Μία ομάδα από «εμπειρογνώμονες» από το εξωτερικό θα αξιολογήσουν την «ποιότητα» του Τμήματός μας. Αυτοί οι εμπειρογνώμονες επιλέγονται από την Α.ΔΙ.Π. (Αρχή Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση) η οποία είναι ορισμένη από το Υπ. Παιδείας. Πρόκειται για μία προσπάθεια που έχει στόχο τη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η αξιολόγηση που έγινε στο Β.Ε.Τ.Ιωαννίνων όπου πήρε μία πολύ θετική αξιολόγηση με το παράδοξο ότι αυτή η σχολή δεν έχει καν κτήριο! Καταλαβαίνουμε ότι μία «αξιολόγηση» που αδιαφορεί για το αν υπάρχουν υποδομές για τις σπουδές μας σε καμία περίπτωση δεν έχει στόχο τη βελτίωση της ποιότητας των σπουδών μας όπως ψευδώς ισχυρίζεται η κυβέρνηση και οι θιασώτες του μέτρου αυτού στα πανεπιστήμια δηλαδή οι μεγαλοκαθηγητάδες και οι κυβερνητικές παρατάξεις της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Τα κριτήρια της αξιολόγησης δεν έχουν να κάνουν σε τίποτα με τις ανάγκες των φοιτητών και των εργαζομένων αλλά υπηρετούν το πανεπιστήμιο του Μνημονίου και της αγοράς, πλήρως εναρμονισμένα με τις επιταγές της ΕΕ και του σχεδίου της Μπολόνια. Δηλαδή: χαμηλή αξιολόγηση=υποχρηματοδότηση-υποβάθμιση-συγχώνευση ενώ καλή αξιολόγηση=ευκαιρία να μπουν εταιρείες με χρηματοδοτήσεις και ανταλλάγματα από μία σχολή που θα τους βγάζει κέρδη. Με την αξιολόγηση τίθεται ακόμη το ζήτημα λειτουργίας ή όχι μιας σχολής! Και προφανώς μια σχολή ανθρωπιστικού περιεχομένου όπως η δική μας, δεν έχει προοπτικές για μεγάλη κερδοφορία επομένως ποιο είναι το μέλλον της; Ο σύλλογος διδασκόντων της σχολής μας μέσω της γενικής συνέλευσης του, έχει καταφέρει να μην εφαρμοστεί τόσα χρόνια το μέτρο αυτό, με ποινή όμως την μη-χρηματοδότηση του τμήματος και την κατάργηση λειτουργίας του μεταπτυχιακού. Όμως φέτος με μια εκβιαστική πρόταση βέτο του υπουργείου παιδείας είπαν: «Ή θα αξιολογηθείτε ή δε θα λειτουργήσει το μεταπτυχιακό και δε θα χρηματοδοτείστε». Επομένως ποιος φταίει για την υπολειτουργία της σχολής μας, για το ότι δεν λειτουργούσε το μεταπτυχιακό, για το ότι δεν υπάρχουν υποδομές και για το ότι το διδακτικό προσωπικό( μέλη ΔΕΠ, αποσπασμένοι) ολοένα και μειώνεται; 

Η κυβέρνηση του Σαμαρά που απολύει χιλιάδες εργαζόμενους εν μέσω καλοκαιριού, που κλείνει νοσοκομεία και σχολεία, που παρακάμπτει το κοινοβούλιο με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και κλείνει χωρίς προειδοποίηση τη δημόσια τηλεόραση, που δολοφονεί για ένα εισιτήριο και σε συνεργασία με το παρακράτος δολοφονεί νέους που αγωνίζονται, με την αστυνομοκρατία σε πανεπιστήμια και δρόμους και καταστολή όλων των αγωνιζόμενων κομματιών με τον πιο βίαιο τρόπο, δεν μπορεί να πείσει κανέναν ότι ενδιαφέρεται για το «καλό» των πανεπιστημίων ή οποιουδήποτε άλλου κοινωνικού αγαθού. Έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρείται λογικό να φοιτούμε σε ένα πανεπιστήμιο χωρίς επαρκές διδακτικό προσωπικό, χωρίς δωρεάν λέσχη και εστίες, χωρίς σύγγραμμα, χωρίς αποσπασμένους για τη διεξαγωγή των πρακτικών. Το κλείσιμο των σχολείων, οι απολύσεις των εκπαιδευτικών, το νέο λύκειο και οι νέες αλλαγές στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, το πανεπιστήμιο με τις διαθεσιμότητες των διοικητικών υπαλλήλων που οδεύει στην κατάρρευση, το χτύπημα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία όλων των βαθμίδων έχουν ένα κοινό στόχο: να καταστρέψουν ότι έχει απομείνει από το κοινωνικό κράτος που κατακτήθηκε μετά από σκληρούς αγώνες του κινήματος και να βγάλουν κέρδος χωρίς να νοιάζονται για την προσωπική ανάπτυξη του ατόμου μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία. Καλούμε τον κάθε φοιτητή του συλλόγου να πάρει θέση σε αυτό το βάρβαρο μέτρο της εξωτερικής αξιολόγησης και να μην πέσει στην παγίδα να θεωρήσει ότι θα είναι για το καλό μας. Η ΕΕ δεν νοιάζεται για την υγιή εκπαιδευτική εμπειρία κανενός φοιτητή. Νοιάζεται μόνο για τα κέρδη των επιχειρήσεων και των εφοπλιστών. Καμία αξιολόγηση να μην εφαρμοστεί! Μετά από απόφαση του Δ.Σ. του συλλόγου μας σας καλούμε:



Όλες και όλοι στην παράσταση διαμαρτυρίας την Τρίτη 1/10 στον πύργο της παιδαγωγικής σχολής να μπλοκάρουμε την εξωτερική αξιολόγηση και με οποιοδήποτε μέσο! 

Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013

Όλοι και όλες στη γενική συνέλευση του συλλόγου

Σε ένα πανεπιστήμιο που οδηγείται στη σταδιακή υποβάθμισή του, που υπολειτουργεί που οδηγείται βήμα βήμα στο κλείσιμο και στην ουσιαστικά στην κατάργηση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας για όλους, τα πιο ζωντανά της μέλη πρέπει να απαντήσουμε. Πρέπει να απαντήσουμε μέσα από τους συλλόγους μας και τις γενικές μας συνελεύσεις και να μην αφήσουμε κανέναν να μας στερήσει το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Δεν θα μας πάρουν καμία κατάκτηση αν δεν τους αφήσουμε! Όλο το πανεπιστήμιο βρίσκεται σε αναβρασμό! Ας συντονιστούμε με τους διοικητικούς υπαλλήλους και τους καθηγητές μας και μέσα από ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο σε συνεργασία και με τα υπόλοιπα κομμάτια της κοινωνίας, ας διεκδικήσουμε ξανά το αναφαίρετο δικαίωμα μας για μόρφωση! Μια μόρφωση και μια εκπαιδευτική διαδικασία όπως την μαθαίνουμε στην σχολή μας και όπως τη θέλουμε εμείς οι φοιτητές.

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟΥ
ΤΕΤΑΡΤΗ 25/9 ΣΤΙΣ 14:00 ΚΑΙ ΕΞ'ΑΝΑΒΟΛΗΣ ΣΤΙΣ 14:30 στη μεγάλη αίθουσα του ισογείου

Θα νικήσουμε!

ΑΡΠΑ-ΕΑΑΚ

Παρασκευή 20 Σεπτεμβρίου 2013

Βίντεο για την απεργία


Το λεξιλόγιο της δικής μας αφήγησης

Προκειμένου να ορίσουμε την πραγματική αλήθεια της ζωής μας και της κοινωνίας μας χρειάζεται να μιλήσουμε με τη δική μας γλώσσα, να φτιάξουμε το λεξιλόγιο της δική μας αφήγησης:

Της ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ που γεννιέται στη φοιτητική συνέλευση, την εργατική απεργία, τη μαθητική διαδήλωση

Της ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στο πρόβλημα του «άλλου», στον αγώνα αυτού που μάχεται τον κοινό ταξικό εχθρό, στους λαούς που θέλουν να τραγουδούν ελεύθερα

Του ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ των αδυνάτων, της γης των κολασμένων, των γυναικών, των πεινασμένων, του εργαζόμενου λαού, για μια ζωή με αξιοπρέπεια

Της ΙΣΟΤΗΤΑΣ που θα ‘ρθει όταν δε θα χρειάζεται πια ίση μεταχείριση των άνισων

Της ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, του αγώνα, του να μοιράζεσαι τον κοινό στόχο, την ανάγκη, το μέλλον

Της ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑΣ που αγγαλιάζει την καρδιά, υγραίνει αποφασιμένο το βλέμμα, σφίγγει και υψώνει τη γροθιά

Του ΔΡΟΜΟΥ, της αλυσίδας, του φόβου που γίνεται δύναμη θεριεύουσα

Του ΟΝΕΙΡΟΥ που μας έκλεψαν

Της ΖΩΗΣ που θα ορίζουμε εμείς

Της ΟΥΤΟΠΙΑΣ που επιλέγουμε να μας οδηγεί

Της ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ, της μάχης ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον

Για να τα πουμε όλα αυτά πρέπει πρώτα να βρεθούμε.
Όχι γιατί το πιστεύουμε ή γιατί πρέπει, αλλά γιατί το ΘΕΛΟΥΜΕ

Εμείς,
ο καθένας από μας,
κρατάμε μέσα στη γροθιά μας
τους κινητήριους ιμάντες του σύμπαντος

Σύννεφο με παντελόνια – Βλ. Μαγιακόφσκι

ΟΛΟΙ/ ΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

 



Α.Ρ.ΠΑ.                Ε.Α.Α.Κ.

Αποφάσεις συνέλευσης διοικητικών και καθηγητών παιδαγωγικής σχολής

Συνάδελφοι-ισσες
Σήμερα έγινε γενική συνελευση των διοικητικων που αποφασισαν δυστυχως σημερα που ειναι η μερα ανακοινωσης των 240 απολυσεων απο το υπουργειο, να πανε σε νέα 48ωρη απεργία και νεα συνελευση την τριτη μετα απο προταση του ΠΑΜΕ, ουσιαστικα εναντια στην αποφαση της ομοσπονδιας που παει για 5ημερες και αποκλιμακωνοντας των αγωνα. 

Επίσης σήμερα έγινε συνελευση σχολης ολων των καθηγητων της παιδαγωγικής σχολής και απ' τα δυο τμηματα, μαζι με τους διοικητικους που πηρε τις εξης αποφασεις: 
  • τριημερη αναστολη της διοικητικης λειτουργιας της παιδαγωγικης σχολης, οχι της εκπαιδευτικης(κανονικα εξετασεις και εξωτερικη αξιολογηση στο νηπιαγωγων δευ-τρι-τετ και σε μας τις ιδιες μερες την αλλη βδομαδα που πρεπει να μπλοκαριστει οπωσδηποτε καθως ειναι αξιολογηση για τις επιχειρησεις που ανοιγει το δρομο στο κλεισιμο ολοκληρων σχολων)
  • δημιουργια τριων επιτροπων: 
  1. ενημερωσης που θα στελνει μειλ στους φοιτητες για τις εξελιξεις
  2. εκδηλωσεων για προγραμματισμο στον πυργο κοινων εκδηλωσεων με απεργους διοικητικους και εκπαιδευτικους
  3. δημοσιοποιησης στην κοινωνια
  • πορεια των συγκλητικων με φοιτητές-διοικητικούς μεσα στο Σ-Κ
  • προταση στη συγκλητο που συνεδριαζει δευτερα για παραιτηση του αντιδραστικου συμβουλιου διοικησης,5ημερη αναστολη λειτουργιας του πανεπιστημιου(κλεινει εντελως) και παν-πανεπιστημιακη συνελευση οπως έγινε στην αθηνα
Ακριβως δηλαδη αυτα που περιγραφουμε εμεις ως πανεκπαιδευτικο μετωπο +τις φοιτητικες καταληψεις που χωρις αυτες ειμαστε εξ αρχης χαμενοι!

Συνάδελφοι δε γίνεται να χάνουμε άλλο χρόνο

Πρεπει ολοι να επιστρεψουμε παση θυσια θεσσαλονικη και να τρεξουμε με ολες μας τις δυναμεις να βγει  η συνελευση της τεταρτης 25/09 (στις 14:00 τακτικη και στις 14:30 την ιδια μερα εξ αναβολης) να παμε για μαζικες καταληψεις για συνδεση με εκπαιδευτικους διοικητικους καθηγητες, μαθητες(που εχουν ξεκινησει ηδη) και ολο το τεραστιο ποταμι της λαικης οργης μετα τη δολοφονια των φασιστων και του συστηματος που τους γεννα

Σαν ΑΡΠΑ-ΕΑΑΚ καλουμε καθε συντροφο που λειπει στην πολη του, καθε πρωτοπωρο αγωνιστη,καθε ριζοσπαστικη φωνη αμφισβητησης και αντιστασης να συμμετεχει  στην ανοιχτη συζητηση με ορους αμεσοδημοκρατιας, αντιιεραρχιας και ισοτιμης συμβολης της αποψης του -η αλλιως σχημα της ΑΡΠΑ τη Δευτερα , να τρεξει με ολες του τις δυναμεις (και ιντερνετικα και με ανακοινώσεις στα μαθήματα) για τη γενικη συνελευση, να υπερασπιστουμε παση θυσια το δημοσιο και δωρεαν πανεπιστημιο.

Τωρα πιο επιτακτικα και με περισσοτερες πιθανοτητες απο ποτε μπορουν ολα τα αγωνιζομενα κομματια της κοινωνιας να ανατρεψουν την κυβερνηση και την πολιτικη της, να τσακισουν το φασισμο, να διεκδικησουμε το κοινωνικα ανωγκαιο αλλα καπιταλιστικα ανεφικτο, δηλαδη οσα εχουμε αναγκη!


ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ


Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013

Καλεσμα σε γενική συνέλευση Συλλόγου Φοιτητών Π.Τ.Δ.Ε.



Οι καθηγητές σε όλη την Ελλάδα έχουν πάρει αποφάσεις μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις για απεργία διαρκείας (με τη μορφή πενθήμερων επαναλαμβανόμενων) που ξεκινά από την ερχόμενη Δευτέρα, αντιτιθέμενοι στην πολιτική της κυβέρνησης που συνεχίζει το καλοκαιρινό της ''χόμπυ'': να απολύει κόσμο και να εφαρμόζει με ευλάβεια το ''λιτότητα-απολύσεις-αυταρχισμός''. Όμοια σε συνεχεις 48ωρες βρισκονταν απο την τριτη οι διοικητικοι υπαλληλοι στη σχολη μας και σε ολο το ΑΠΘ. Την ίδια στιγμη, μια σειρα απο δημοσιες παροχες στα πανεπιστημια κοβονται, με αρχη για εμας (και σιγουρα οχι τελος) την ιδιωτικοποιηση της λεσχης,... . 
Αυτή τη στιγμή, πανεπιστημια, σχολεια και νοσοκομεια και μια σειρα απο χωρους εργασιας βρισκονται σε κινητοποιησεις. Ανοιγει τελικα το ζητημα του αν και τι ειδους δημοσια σχολεια και πανεπιστημια, νοσοκομεια και κοινωνικα αγαθα θα εχουμε...Το ζήτημα του αν θα μπορουμε να τρωμε στη λεσχη, αν θα εκτυπωνουμε δωρεαν τα σχεδια μας, αν θα εχουμε καθηγητες, αν θα πηγαινουμε σχολειο και πανεπιστημιο δωρεαν, αν θα εχουμε δουλεια οταν βγαινουμε απο αυτο, αν, αν...και αν ολα αυτα θα ειναι μερος μιας αξιοπρεπους ζωης, με αξιοπρεπη μισθο, με πραγματικη μορφωτικη παιδεια! 

Καλούμε λοιπον το συλλογο στη ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ της Τρίτης 17/09, στις 15.00 στην μεγάλη ισογείου και ΕΞ'ΑΝΑΒΟΛΗΣ Τετάρτη 18/09 στις 15.00 στη μεγαλη ισογείου, για να συζητησουμε και να αποφασισουμε τι θεση παιρνουμε απεναντι σε ολα αυτα. Αν θα συμπορευτουμε στον αγωνα που αρχιζουν οι εκπαιδευτικοι, οχι απλα ως αλληλεγγυοι, αλλα παλευοντας για τη δημοσια και δωρεαν παιδεια που κοντευει να γινει ειδος προς εξαφανιση...

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2013

Ανακοίνωση των Παρεμβάσεων


ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!
ΜΟΡΦΩΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!

Κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφάλαιο κι όλο το πολιτικό τους προσωπικό
Αυτοί που ξεθεμελιώνουν εργατικά - κοινωνικά δικαιώματα και αγαθά, ξεπουλούν δημόσιο πλούτο, ετοιμάζουν την Ελλάδα των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών, «σκοτώνουν» τη νεολαία, που έχουν καταδικάσει στην ανεργία και στη μετανάστευση, για 1,4 ευρώ και τα υπόλοιπα «άλογα εργασίας» όταν γεράσουν, βυθίζουν την πληροφόρηση στο μαύρο σκοτάδι του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» και στέλνουν στο απόσπασμα την ανάπηρη και δημοκρατία τους, προετοιμάζουν ιμπεριαλιστικούς πολέμους (όπως στη Συρία) για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης προς όφελός τους και το ξαναμοίρασμα των σφαιρών επιρροής.
Αυτοί που θέλουν έναν κατ’ όνομα Δημόσιο τομέα, υπεραντιδραστικά αναδιοργανωμένο, ακρωτηριασμένο μέσω χιλιάδων διαθεσιμοτήτων - απολύσεων, όχι για να παρέχει δημόσια – δωρεάν υγεία, παιδεία, ασφάλιση κλπ αγαθά αλλά με σαφέστερο ρόλο διευκόλυνσης των επιλογών τους είτε μέσω της εκχώρησης κερδοφόρων αρμοδιοτήτων του στο ιδιωτικό κεφάλαιο είτε με τη λειτουργία των υπόλοιπων με αυστηρά κριτήρια αγοράς, είτε με γιγάντωση των καταπιεστικών του μηχανισμών.
Θέλουν και μια εκπαίδευση συνταιριασμένη με όλα αυτά, απροκάλυπτα πιο ταξική, που θα στέλνει τη νεολαία από νωρίς στον καιάδα της πιο άγριας εκμετάλλευσης και τους εκπαιδευτικούς στην ελαστικοποίηση των εργασιακών τους σχέσεων, την περιπλάνηση και την ανεργία. Μια εκπαίδευση που στην εποχή των πιο μεγάλων μορφωτικών δυνατοτήτων:
Θα δίνει στους πολλούς, αντί συνολικής μόρφωσης, λίγα εφόδια αποσπασματικών δεξιοτήτων και αναλώσιμων καταρτίσεων χρήσιμων για τις κάθε φορά ανάγκες των εργοδοτών, οδηγώντας τους –ει δυνατόν από τα 15 τους- στον καιάδα της μαθητείας – φτηνής, απλήρωτης εργασίας στους εργοδότες, χωρίς δικαιώματα και με πειθαρχία στις εντολές τους. Για να συνεχίσουν μετά αν βρουν δουλειά, να εντάσσονται στη μαύρη εργασία ή να πληρώνονται στο 80% του μεικτού βασικού μισθού πείνας.
Θα  αλέθει στις καταιγιστικές, εξεταστικές μυλόπετρες του ανταγωνισμού τα μυαλά και τις προσδοκίες, όσων λιγότερων, επιμείνουν να διεκδικούν μια θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση
Θα συνθλίβει τους μισθούς, την εργασιακή σχέση, την παιδαγωγική πράξη και τη συνείδηση των εκπαιδευτικών, μέσα από την κινούμενη άμμο της «αξιολόγησης», της διαθεσιμότητας, της αναγκαστικής μετάταξης-μετάθεσης, και τελικά της απόλυσης.
Θα γκρεμίζει τα επαγγελματικά δικαιώματα όλων, μαθητών εκπαιδευτικών, παλιών εργαζόμενων, στήνοντας το ατελείωτο Δια Βίου, γαϊτανάκι των πιστοποιήσεων και της κερδοσκοπίας τους
Θα είναι εμπορευματοποιημένη, πεδίο η ίδια των ορέξεων της αγοράς με ιδιωτικοποίηση όσων κομματιών της, μπορούν να παράγουν κέρδος
Γι αυτό νομοθετούν πάνω στις πληγές μιας εκπαίδευσης  που υποχρηματοδοτείται (2011 6,18 δις – 2013 4,9 δις, μείωση 20%), συγχωνεύει και καταργεί σχολεία, στοιβάζει πεινασμένους μαθητές στις τάξεις, «κόβει» ειδικότητες, διαθέτει, μετατάσσει, απολύει εκπαιδευτικούς και συντηρείται μέχρι στιγμής μόνο χάρις στις προσπάθειες εκπαιδευτικών, μαθητών και κοινωνίας
και μέσα από το νομοσχέδιο, προδιαγράφουν, ένα τριπλό δίκτυο μεταγυμνασιακής εκπαίδευσης (ΓΕΛ, ΕΠΑΛ, μη τυπική εκπαίδευση)
ένα ακόμη πιο εξεταστικοκεντρικό, ανταγωνιστικό ΓΕνικό Λύκειο, με τη βάση του Δέκα για πολλά μαθήματα ενδοσχολικά αλλά και στις πανελλαδικές και όλους τους βαθμούς να «μετράνε» στην εισαγωγή στα Πανεπιστήμια, για πολύ λίγους, προσανατολισμένο με αυτό τον τρόπο να «διώξει», όσους δε μπορούν να ελπίζουν σε είσοδό τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και δύσκολα θα παίρνουν απολυτήριο, φιλοδοξώντας να κάνει, «συλλογείς» βαθμών και «άλογα κούρσας», όσους επιμείνουν, με εκγύμναση για τις εξετάσεις, απίστευτη εντατικοποίηση και ακύρωση της όποιας γενικής μόρφωσης
ένα ακρωτηριασμένο από ειδικότητες, γενική μόρφωση και εκπαιδευτικούς, ΕΠΑγγελματικό Λύκειο, για πιο πολλούς, προσανατολισμένο στην κάλυψη των πρόσκαιρων αναγκών της αγοράς, με Αναλυτικά Προγράμματα που θα μπορούν να αλλάζουν γι’ αυτό κάθε έξι χρόνια και 12μηνη μαθητεία – εκπαίδευση στην εκμετάλλευση, με δάσκαλο τον εργοδότη και απλήρωτη δουλειά. Με υπονομευμένα τα όποια μορφωτικά και επαγγελματικά δικαιώματα από το εμπόριο των ευρωπαϊκών, πιστωτικών μονάδων κινητικότητας και των συνεχών πιστοποιήσεων.
πολλές Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης, πρώιμης εξειδίκευσης,  αμέσως μετά το Γυμνάσιο, στα 15 χρόνια για τους πάρα πολλούς, με μόνο δυο ώρες γλώσσα και δύο ώρες μαθηματικά στο γενικό πρόγραμμα, θραύσματα κατάρτισης και τη 12μηνη μαθητεία πιο κοντά, μετά τα δύο χρόνια
και πολλά Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης, για όλους τους παραπάνω, με μπόνους στα ιδιωτικά ΙΕΚ τις ειδικότητες υγείας και εφαρμοσμένων τεχνών, τις ΣΕΚ που μπορούν να ιδρύουν αυτόματα και άρα πλήθος μεταγυμνασιακής «πελατείας».
Σε ένα τέτοιο τοπίο υπηρεσιών εκπαίδευσης, που πολύ απέχουν από την καθαυτή έννοιά της:
Οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών θα ελαστικοποιηθούν πλήρως, ενώ πολλοί θα οδηγηθούν στις διαθεσιμότητες – υποχρεωτικές μετατάξεις – απολύσεις. Οι δείκτες της αξιολόγησης θα αποτελέσουν το εργαλείο για την εδραίωσή τους. Ταυτόχρονα θα είναι και το εργαλείο χειραγώγησης και υποταγής του εκπαιδευτικού έργου και της διδακτικής πράξης, στις άνωθεν εντολές
Εξωτερικοί οργανισμοί θα έρθουν να υποβάλλουν τις επιθυμητές νόρμες, ώστε να μειωθούν απελπιστικά οι βαθμοί ελευθερίας του κάθε απείθαρχου εκπαιδευτικού και να περνούν ανόθευτα οι εντολές, από ένα σώμα επίλεκτων μισθοφόρων. Διπλά στον Οργανισμό εξωτερικής αξιολόγησης, θα στηθεί και ο Εθνικός Οργανισμός Εξετάσεων.
Οι εταιρείες θα πιάσουν δουλειά με τις μελέτες του Υπουργείου και το κύκλωμα συνεχών πιστοποιήσεων, που αφορά και μαθητές και εκπαιδευτικούς και ανέργους - εργαζόμενους.
Ο κατακερματισμός των επαγγελματικών δικαιωμάτων μέσω των επιπέδων του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων, για την εξασφάλιση της περίφημης κινητικότητας – μετανάστευσης εντός ΕΕ, θα είναι ταφόπλακα σε οποιαδήποτε έννοια επαγγελματικού και συλλογικού εργασιακού δικαιώματος.
Τα σχέδια τους πρέπει να ηττηθούν! Για να διεκδικήσουμε:
εκπαίδευση και μορφωτική διαδικασία, με βάση τις μορφωτικές δυνατότητες της εποχής μας, για να ζήσει ο κόσμος μια αξιοβίωτη ζωή, με την ανάπτυξη της ολόπλευρης προσωπικότητας των μαθητών.
σταθερή, μόνιμη, αξιοπρεπή εργασία για όλους,
δωρεάν, δημόσια, κοινωνικά αγαθά υγεία, παιδεία, ασφάλιση, ρεύμα και νερό
ελευθερία, δικαιοσύνη και δημοκρατία για να σκεφτόμαστε, να ζούμε και να αποφασίζουμε εμείς για τις τύχες μας, ενάντια στη λογική του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», του αυταρχισμού και των επιστρατεύσεων
 Δεν μπορούν να υπάρξουν μερικές λύσεις μόνο για την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς, πολύ περισσότερο για το μέλλον της νέας γενιάς ή να αναχαιτιστεί η επίθεση των δυνάμεων κυβέρνησης – κεφαλαίου - ΕΕ - ΔΝΤ αν δεν υπάρξει συνολικότερη, πολιτική ρήξης και ανατροπής των βασικών συντεταγμένων αυτής της επίθεσης με εκβιαστικούς, μαζικούς, εξεγερτικούς και πολιτικούς όρους. Με την ανατροπή μνημονίων, δανειακών συμβάσεων, Δημοσιονομικού Συμφώνου κι όλου του μνημονιακού οπλοστασίου, της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ κι όλων των διαχειριστών άσκησής της, με τη μη αναγνώριση - πληρωμή του ληστρικού – τοκογλυφικού, χιλιοπληρωμένου από το λαό χρέους, με την έξοδο της Ελλάδας  από το ευρώ, το μηχανισμό της ΟΝΕ και την ΕΕ.

 ΜΟΡΦΩΣΗ – ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ!


Όχι παιδεία για λίγους κι εκλεκτούς. Αγώνας ενάντια στους ταξικούς φραγμούς
Αρνούμαστε τη σημερινή κατάσταση. Όχι από τη δύναμη της αδράνειας και του φόβου ή της συντεχνιακής υπεράσπισης της εργασιακής μας ασφάλειας σε μια θάλασσα ανεργίας. Καταδικάζουμε τα κριτήρια και τις επιλογές της πλήρους υπαγωγής της εκπαίδευσης και των ανθρώπων στα δόγματα τους για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης και της ανάπτυξης των κερδών τους μέσω της μαζικής καταστροφής των ανθρώπινων, παραγωγικών δυνάμεων. Είναι οι ίδιες επιλογές που κανοναρχούν χρόνια στην εκπαίδευση, αυτές που μας έφεραν μέχρι εδώ και τώρα μας τις ξανασερβίρουν σαν «νέες», προδιαγράφοντας ένα εφιαλτικό μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας. Έχουν τα δικά τους αποκρουστικά χαρακτηριστικά.
 Λέμε όχι στους ταξικούς και πολλαπλούς, εξεταστικούς φραγμούς! Να μην περάσουν τα εκτρωματικά σχέδια για την αντιδραστική αναμόρφωση του σχολείου. Όχι στο σχολείο των ταξικών φραγμών – αποκλεισμών. Όχι στην εμπορευματοποίηση – επιχειρηματικοποίηση της εκπαίδευσης. Όχι στα νομοσχέδια για το νέο λύκειο, των πολλαπλών εξετάσεων «πανελλαδικού τύπου» σε κάθε τάξη, που θα διώχνει τα παιδιά από το σχολείο, και για το τεχνολογικό λύκειο που επιβάλλει τη στείρα κατάρτιση και τη «μαθητεία», δηλαδή την απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία αντί της πλήρους και ολοκληρωμένης εξειδίκευσης εντός της δημόσιας εκπαίδευσης.
 ΤΟ «ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ» βασίζεται στη γνώση και τη διεκδίκηση των πρωτόγνωρων απελευθερωτικών δυνατοτήτων για την κοινωνία που γεννά η εργασία, η επιστήμη, και η τεχνική, ενάντια στην ιδιοποίηση, τη διαστροφή ή την κατάπνιξή τους από τον καπιταλισμό και την κρίση του. Απαιτούμε:
Καθιέρωση δημόσιας δωρεάν δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής που αποτελεί τη βάση για την ανάπτυξη της προσωπικότητας και την ομαλή διανοητική εξέλιξη του παιδιού.
Ενιαίο 12χρονο, δωρεάν, δημόσιο, σχολείο για όλα τα παιδιά, με όλη τη γνώση, μέχρι τα 18 τους χρόνια. Ένα τέτοιο σχολείο θα έχει βελτιωμένο επίπεδο γενικών γνώσεων, θα συνδέει τη θεωρία με την πράξη, θα αναπτύσσει την κριτική σκέψη, ώστε τα παιδιά να κατανοούν τους νόμους κίνησης της φύσης και της κοινωνίας, να μπορούν να την αλλάζουν.  Θα παρέχει εισαγωγικές επαγγελματικές γνώσεις. Θα ανακαλύπτει τις κλίσεις και τα ενδιαφέροντα κάθε παιδιού και δε θα θάβει τα μαθητικά μυαλά κάτω από την εντατικοποίηση, τις συνεχείς εξετάσεις, τον ανταγωνισμό και την απόρριψη. Τα Αναλυτικά Προγράμματα θα είναι δομημένα, σε αυτή την κατεύθυνση και χωρίς άσκοπες επικαλύψεις και επαναλήψεις. Θα δίνουν το χρόνο, μειώνοντας στο ελάχιστο τις εξεταστικές απαιτήσεις,  ώστε ο μαθητής να εμπεδώνει τις αλλεπάλληλες νέες έννοιες, που συναντά σε κάθε μάθημα, χωρίς αποσπασματικότητα και τον γνωστό εκβιασμό «να βγει η ύλη».   Κανένα παιδί δεν πρέπει να εργάζεται, να εγκαταλείπει το σχολείο και να οδηγείται σε κατάρτιση και μαθητεία, στην εκμετάλλευση – απλήρωτη δουλειά, πριν τα 18 του χρόνια. Υπερασπίζουμε το δικαίωμα της νέας γενιάς στην επιλογή του μέλλοντός της, με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ελευθερία και συνειδητότητα. Η επέκταση της υποχρεωτικής εκπαίδευσης ως τα 18 όχι μόνο δεν αντιστρατεύεται, αντίθετα, ενισχύει την επαγγελματική ικανότητα των νέων, καθώς η  ουσιαστική γενική παιδεία, η απόκτηση γενικής αντίληψης για τη φύση και την κοινωνία, είναι το θεμέλιο για την ανάπτυξη εξελιγμένων δυνατοτήτων όπως η κριτική, αναλυτική και συνθετική σκέψη, η δημιουργικότητα και η πολυμέρεια και το κτίσιμο επαγγελματικών ειδικεύσεων και ικανοτήτων.
Λήψη αντισταθμιστικών εκπαιδευτικών μέτρων από το Δημόσιο σχολείο, ενταγμένων σε αυτό, όπως: α) ειδική οικονομική υποστήριξη και επιδόματα στη φτωχή οικογένεια, στα λαϊκά στρώματα, στους άνεργους και τους μετανάστες, δωρεάν υγεία, ώστε όλα τα παιδιά να τελειώνουν το Ενιαίο 12χρονο Σχολείο, β) πρόσθετη εκπαιδευτική υποστήριξη στους μαθητές που το έχουν ανάγκη.
Ένα δημόσιο, δωρεάν και ανοιχτό σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης (με επαγγελματικές ειδικεύσεις, παροχή γνώσεων και ουσιαστικής επάρκειας για την άσκηση επαγγέλματος) μετά το 12χρονο σχολείο για όσα επαγγέλματα δεν απαιτούν πανεπιστημιακή μόρφωση. Κατάργηση όλου του κυκεώνα, κατακερματισμού και κερδοσκοπίας  μετά το γυμνάσιο και το Λύκειο. Ένταξη  όλων των δομών κατάρτισης στο δημόσιο κορμό με ενιαίο δημόσιο σχεδιασμό, δωρεάν εξ ολοκλήρου φοίτηση.                                                                                          Ελεύθερη, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής, πρόσβαση στην πανεπιστημιακή βαθμίδα (Ενιαία, δημόσια και δωρεάν, πανεπιστημιακή εκπαίδευση) μετά το δωδεκάχρονο σχολείο.  Όχι στα κελεύσματα της ΕΕ, στους κύκλους της Μπολώνια, στο σχέδιο Αθηνά.
Ελεύθερη, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής, πρόσβαση σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης σε κάθε τομέα γνώσης ή εκσυγχρονισμού της – δημόσια και δωρεάν παροχή της (καλλιτεχνικές γνώσεις, ξένες γλώσσες, ανάγκες εκσυγχρονισμού συγκεκριμένων γνώσεων ή τεχνολογικών εξελίξεων κ.λπ.)
Απαιτούμε την κατάργηση των διαδικασιών πιστοποίησης και επαναπιστοποίησης για  την απόκτηση ικανότητας άσκησης επαγγέλματος, εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας. Τα επαγγελματικά δικαιώματα στους τίτλους σπουδών. Όχι στον κατακερματισμό των επιπέδων του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων.
Όχι στην ομηρία της εκπαίδευσης από το ιδιωτικό κεφάλαιο, την εισβολή των επιχειρήσεων και των χορηγών  στα σχολεία, τους ειδικούς οργανισμούς για εξετάσεις, αξιολογήσεις κλπ. Κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της παραπαιδείας.
 Όχι στην αξιολόγηση, αυτοαξιολόγηση, αξιολόγηση της σχολικής μονάδας, εξωτερική αξιολόγηση – εργαλεία περάσματος των αντιδραστικών αλλαγών στην εκπαίδευση. Στη συμμόρφωση και κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών και των σχολείων, που στοχεύει αφ’ ενός στη χειραγώγηση, στην υποταγή και την πειθάρχησή τους στα κελεύσματα της πολιτικής τους, αφ΄ετέρου στη μισθολογική τους καταρράκωση, στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, στη διαμόρφωση λιστών «απαραίτητων» και πλεοναζόντων, στη δικαιολόγηση των υποχρεωτικών μετατάξεων - διαθεσιμοτήτων και των απολύσεων, στον κοινωνικό κανιβαλισμό. Δεν είμαστε δείκτες στα ενδοεπιχειρησιακά τους πλάνα! Αποκαλύπτουμε την αντιδραστική φύση του θεσμικού πλαισίου της “αξιολόγησης”.
Αρνούμαστε την κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών και των σχολείων. Όχι στην “αποκέντρωση” και την ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Καμιά “αξιολόγηση” ή υπηρεσιακή κρίση που θα συνδέεται με το μισθό και το βαθμό. Κανείς αξιολογητής στο σχολείο. Διαγραφή των αξιολογητών από τα συνδικάτα
 Απαιτούμε άμεσα:
  • Ριζική αύξηση του προϋπολογισμού για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ ή το 15% του προϋπολογισμού, ώστε να διασφαλιστεί σχολείο σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη και κάθε χωριό, με τις αναγκαίες υποδομές (εργαστήρια, βιβλιοθήκες, γυμναστήρια κλπ) και αναλώσιμα και δωρεάν βιβλία. Κανένα σχολείο να μη συγχωνευτεί ή κλείσει.
  • Έκτακτη επιχορήγηση για την αντιμετώπιση των εξόδων των σχολείων, για τη σίτιση και την ασφάλιση υγείας για τους μαθητές.
  • Ιδιαίτερη μέριμνα για τα παιδιά με ειδικές ανάγκες. Όχι στη συρρίκνωση και το κλείσιμο ειδικών σχολείων και υποστηρικτικών δομών.
  • Τμήματα με 20 μαθητές ανά τάξη, 15 στην κατεύθυνση, 10 στο εργαστήριο, παράλληλη διδασκαλία στην ξένη γλώσσα. Όχι τμήματα, «σταυλισμού» των 27 και 30 μαθητών
  • Παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία για όλους, μαθητές, εκπαιδευτικούς, χωρίς διοικητικές παρεμβάσεις. Όχι στη συρρίκνωση των δικαιωμάτων του συλλόγου διδασκόντων. Να μην περάσουν τα σχέδια που οδηγούν σε διευθυντές και στελέχη με υπερεξουσίες και εισάγουν μάνατζερ.
  • Αντιμετώπιση των ρατσιστικών, εθνικιστικών, φασιστικών και μιλιταριστικών αντιλήψεων μέσα στα σχολεία, μέσα από την ανάπτυξη πλατιού εκπαιδευτικού και πολιτιστικού διεκδικητικού κινήματος για ένα σχολείο για όλα τα παιδιά και όλη τη γνώση χωρίς φραγμούς και διακρίσεις.
  •  Οι εκπαιδευτικοί σε ένα τέτοιο σύστημα εκπαίδευσης, όχι μόνο δεν «πλεονάζουν» αλλά είναι λίγοι!  Μαζικοί διορισμοί - Εκπαιδευτικοί με αποκλειστική, πλήρη και μόνιμη εργασία, με ουσιαστική επιμόρφωση, με παιδαγωγική και διδακτική ελευθερία, που να ζουν με αξιοπρέπεια από το μισθό τους. Όχι στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Καμιά διαθεσιμότητα, υποχρεωτική μετάταξη, απόλυση.

Αφίσα ΟΛΜΕ για απεργία διαρκείας!


Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ, ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΓIΑΛΙΑ...ΠΑΛΙ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΜΑΣ ΠΕΣΑΝ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ..

Εν μέσω καλοκαιρινού καύσωνα και ενόσω ο κόσμος της εργασίας ήταν στα “μπάνια του λαού” και οι φοιτητές στο Ποσείδι, η κυβέρνηση δεν έκανε καθόλου διακοπές στο έργο της κοινωνικής καταστροφής. Ως γνήσιος καλοθελητής εφαρμογής των σχεδίων και των επιταγών της τρόικας, της ΕΕ και του ΔΝΤ συνέχισε τη βάρβαρη επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων και στο μέλλον της νεολαίας.
Το Φθινόπωρο προβλέπεται καυτό:  χιλιάδες απολύσεις στο δημόσιο τομέα μέχρι τις 150.000 που προβλέπει το μνημόνιο, κατάργηση του κατώτατου μισθού, κατασχέσεις σπιτιών και επιχειρήσεων, νέο φορολογικό νομοσχέδιο, κλείσιμο νοσοκομείων και σχολείων, ιδιωτικοποίηση του νερού συνθέτουν την εικόνα της “ανάπτυξης” που οραματίζεται η κυβέρνηση και του “success story” του Σαμαρά. Με χουντικής έμπνευσης “πράξεις νομοθετικού περιεχομένου”, που παρακάμπτουν ακόμη και το αστικό κοινοβούλιο  κλείνουν την ΕΡΤ σε μια νύχτα, ενώ με όργιο βίαιης καταστολής και αστυνομοκρατίας, όπως  στο ΣΜΑ Ευκαρπίας, στις Σκουριές και στις καταλήψεις χτυπούν όποιον αντιστέκεται και σηκώνει κεφάλι προκειμένου η “ανάπτυξη” να γίνει με “ησυχία, τάξη και ασφάλεια”.
Δόγμα που για να το φέρουμε και στα του οίκου μας πρέπει να ισχύσει άμεσα και στην εκπαίδευση και προφανώς και στο πανεπιστήμιο. Τον τελευταίο καιρό (και εν όψει ΔΕΘ) η φύλαξη στα πανεπιστήμια έχει διπλασιαστεί (ενώ απολύονται άλλοι 80 διοικητικοί υπάλληλοι) ακόμη και με μπράβους της νύχτας που βολτάρουν στις σχολές, καταπάτηση του ιστορικού κτιρίου του Πολυτεχνείου στην Αθήνα από τα ΜΑΤ χωρίς πρυτανική εντολή, έφοδοι σε αυτοοργανωμένα στέκια αντίστασης των φοιτητών, σύλληψη περίπου 40 φοιτητών που πήγαν να εμποδίσουν τα Συμβούλια Διοίκησης στην Αθήνα(ακόμη και στις τουαλέτες τους έψαχναν τα ΜΑΤ) και νέο υπερσύγχρονο σύστημα με κάμερες για να μας φυλάν απ' τις “μολότωφ” που φυτρώνουν τελευταία σε λαχανόκηπους (if you know what i mean..).
Φυσικά η υποχρηματοδότηση συνεχίζει να αγγίζει μόνο την τσέπη των φοιτητών και όχι των εργολάβων, με τη λέσχη να ιδιωτικοποιείται, το εστιατόριο των εστιών να κλείνει, τα συγγράμματα να κόβονται και να μπαίνουν αναδρομικά δίδακτρα στα μεταπτυχιακά, τα οποία ψηφίστηκαν 24 Ιουλίου παρακαλώ( κάπου ανάμεσα σε Σαμοθράκη ή Μύκονο – ανάλογα πόσο εναλλακτικός είσαι) από μια σύγκλητο που δεν είχε καν απαρτία! Υποχρηματοδότηση που αφενός ανοίγει το δρόμο στην επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου, αφετέρου εντείνει τους ταξικούς φραγμούς και πετά ολοένα και περισσότερους νέους εκτός της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης από κοινού με το νόμο-πλαίσιο και το σχέδιο “Αθηνά”.
Για να φτάσεις βέβαια στο πανεπιστήμιο, πρέπει πρώτα να περάσεις από το “νέο λύκειο”. Για τους ακόμη έχοντες:Πανελλαδικού τύπου εξετάσεις απ' τη μια τάξη στην άλλη(σχολείο εξεταστικό κάτεργο) και άρα μεγαλύτερη στροφή στην ιδιωτική εκπαίδευση. Για τους καθόλου έχοντες: στην καλύτερη περίπτωση ΕΠΑΛ με κουτσουρεμένες ειδικότητες. Αλλιώς? Σχολές Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΣΕΚ) ή Ιδιωτικά ΙΕΚ με μαθητεία(=ανασφάλιστη εργασία των 140ευρώ τον μήνα), χωρίς κανένα δικαίωμα στη μόρφωση και άρα στη διεκδίκηση ενός καλύτερου μέλλοντος. Και όλα αυτά με 30 μαθητές ανά τάξη και 30.000 λιγότερους καθηγητές μέσα στα τελευταία 3 χρόνια με αποκορύφωμα τις 2.500 απολύσεις εν μέσω καλοκαιριού.
Παρά το χουντικό μέτρο της επιστράτευσης τον Μάιο, οι καθηγητές δε σκύβουν το κεφάλι και προχωρούν σε απεργία διαρκείας από την αρχή της σχολικής χρονιάς. Μιας απεργίας που πρέπει να βρει όλη την εκπαίδευση ενωμένη. Με στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής της ο κόσμος της εκπαίδευσης που αποτελεί το πιο δυναμικό, νικηφόρο και ένα από τα μαζικότερα κομμάτια της κοινωνίας, έχει όλα τα εφόδια να βγει στην πρώτη γραμμή  και να αποτελέσει τη σπίθα που θα ανάψει τον κάμπο της ανατροπής! Με ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο, από τις μαθητικές καταλήψεις, τις δραστηριότητες των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων, την απεργία και τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών, μέχρι την αμεσοδημοκρατία των γενικών μας συνελεύσεων, την αυτοοργάνωση των καταλήψεων και τις φοιτητικές διαδηλώσεις.
Με αφετηρία τη ΔΕΘ όπου η κυβέρνηση θα εξαγγείλει νέα μέτρα ανάπτυξης στις πλάτες των φτωχών, ξεκινάει μια νέα κινηματική χρονιά ανυπακοής, αντίστασης και αγώνα που μπορεί να φτάσει μέχρι τη νίκη. Μακριά από τις γραφειοκρατικοποιημένες ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ που πούλησαν την απεργία των εκπαιδευτικών τον Μάιο (καθώς αν προκύρησσαν απεργία θα έσπαγε με τον πιο ριζοσπαστικό τρόπο η επιστράτευση) και με μια ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση συλλόγων, φορέων και σωματείων βάσης που συντονίζονται μεταξύ τους. Με ζωντανούς συλλόγους και σωματεία που η δημοκρατία των γενικών συνελεύσεων θα εξασφαλίζει το τσάκισμα της γραφειοκρατίας και το πέρασμα των αγώνων στα χέρια των ίδιων των εργαζομένων και της νεολαίας.
Στις 7 του Σεπτέμβρη καταδικάζουμε τα τσιράκια της κυβέρνησης που ξεπουλούν απεργίες και υπογράφουν την κατάργηση του βασικού μισθού, δε γινόμαστε χειροκροτητές της προεκλογικής φιέστας του Τσίπρα, δε στηρίζουμε τα κομματικοκεντρικά σχέδια του ΠΑΜΕ.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΕ ΑΝΥΠΑΚΟΗ! ΑΓΩΝΑΣ – ΡΗΞΗ – ΑΝΑΤΡΟΠΗ

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΘ 7/9 6Μ.Μ. ΣΤΗΝ ΚΑΜΑΡΑ



Α.Ρ.ΠΑ. Ε.Α.Α.Κ.