Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013

Το ζήτημα των αποσπασμένων


ΜΕ ΤΟΣΗ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΕΝΟΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΣ...

Από τότε που μπήκαμε στη σχολή μας έχουμε δει(;) χρόνο με το χρόνο να γίνονται αλλαγές και εκπτώσεις στην ποιότητα των σπουδών μας, οι οποίες περνάνε στα ψιλά γράμματα, χωρίς να δίνεται έκταση. Απόλυση των μελών ΔΕΠ της κατηγορίας 407, με άμεση συνέπεια την δραματική μείωση των μαθημάτων μας, αντικατάσταση τους από τους ήδη υπάρχοντες οι οποίοι από την «καλή τους την καρδιά» κάνουν παραπάνω ώρες, θυσιάζοντας κάποια επιλεγόμενα μαθήματα και πτυχιακές εργασίες, τα λεφτά για το χτίσιμο των πολυπόθητων πτερύγων χάθηκαν στο δρόμο, ενώ ταυτόχρονα δεν μας παρέχονται πλέον οι αίθουσες που μας δίνονταν για μαθήματα στο υπόλοιπο ΑΠΘ και αναγκαζόμαστε να στοιβαζόμαστε στις αίθουσες και να ακούμε τις διαλέξεις έξω από τα παράθυρα. Επιπλέον τα συγγράμματα από απεριόριστα έγιναν ένα αυστηρά για κάθε μάθημα, πλέον αναγκαζόμαστε να εκτυπώνουμε εμείς τα κόρπους καθώς έκλεισε ο Λογότυπος. Το κερασάκι στην τούρτα έρχεται με την ανακοίνωση ότι φέτος δε θα έχουμε αποσπασμένους δασκάλους για τις πρακτικές μας! (Του χρόνου τι; Δε θα έχουμε σχολή;)

Και τι σημαίνει πρακτική χωρίς αποσπασμένους;

Σημαίνει ότι τη δουλειά τους θα την κάνει ένας καθηγητής της σχολής μας, που χωρίς επιπλέον πληρωμή θα αναλάβει εκτός από το να διδάσκει τη θεωρία και τον επιπρόσθετο ρόλο του συντονιστή ±45 ομάδων (!). Βλέποντας το από την δική μας σκοπιά αυτό θα σημαίνει ακραία εντατικοποίηση : περισσότερη δουλειά και χρόνος για την προετοιμασία των μαθημάτων, ανεπαρκές και πρόχειρο σχέδιο διδασκαλίας καθώς δε θα υπάρχει αρκετός χρόνος για ολοκληρωμένη συνεργασία με τον υπεύθυνο καθηγητή κάτι που θα μας οδηγεί στην ανασφάλεια και στο άγχος για την ποιότητα του τελικού αποτελέσματος. Από την σκοπιά των καθηγητών/τριών, ένα ακόμη βάρος στο ήδη αυξημένο ωράριο τους μιας και εκτός των άλλων έχουν αναλάβει αμισθί το μεταπτυχιακό. Που αυτό αν το αναλύσουμε σημαίνει: δωρεάν «εθελοντική» εργασία στη θέση των αποσπασμένων δασκάλων, οι οποίοι/ες αναγκάζονται να επιστρέψουν στις οργανικές τους θέσεις και ταυτόχρονα να καλύψουν, όπως ορίζει το νέο νομοσχέδιο για τους εκπαιδευτικούς στην πρωτοβάμια, παραπάνω διδακτικές ώρες αντικαθιστώντας αναπληρωτές, ειδικότητες και ό, τι σώζεται τέλος πάντων από τα 2500 κενά που έχουν δημιουργηθεί στ σχολεία λόγω των μηδενικών διορισμών μόνιμων εκπαιδευτικών και των μόλις 550 αναπληρωτων που διορίστηκαν φέτος.

Και τι δάσκαλοι/ες θα βγούμε;

Εκτός από τον επιβαρυμένο φόρτο εργασίας στον καθένα προσωπικά και την υποβάθμιση της ποιότητας της πρακτικής, πρέπει να εξετάσουμε τις συνέπειες που έχουν τα παραπάνω στο πτυχίο μας. Ουσιαστικά, θα βγαίνουμε «μισοί» δάσκαλοι, με κουτσουρεμένο πτυχίο, καθώς ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της εκπαίδευσής μας ως μελλοντικοί δάσκαλοι, που ήταν ήδη ανεπαρκές στη σχολή μας, υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο, με τάση να καταργηθεί εντελώς. Η «επίθεση» αυτή που γίνεται στο τέταρτο έτος των σπουδών δεν είναι καθόλου τυχαία αλλά εντάσσεται στην προσπάθεια εφαρμογής του διαβόητου «Νόμου Πλαισίου» που ορίζει για τη σχολή μας τη μείωση των ετών φοίτησης στα 3 χρόνια, με μειωμένα επαγγελματικά δικαιώματα. Για την συμπλήρωση του «τίτλου σπουδών» (όχι ολοκληρωμένου πτυχίου όπως το γνωρίζουμε τώρα) θα πρέπει ο κάθε φοιτητής-μελλοντικός εργαζόμενος (δούλος;) να προχωρήσει σε μεταπτυχιακό-master το οποίο κατά κανόνα θα είναι επί πληρωμή, θέτωντας ακόμη περισσότερους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση Μια προοπτική που είναι πλήρως εναρμονισμένη με τις επιταγές της συνθήκης της Μπολόνια, δημιούργημα της ΕΕ.

Και τώρα τι μπορούμε να κάνουμε;

Το φοιτητικό κίνημα με όπλο και σύνθημα το τρίπτυχο τις γενικές συνελεύσεις-καταλήψεις-διαδηλώσεις έχει αποδείξει ότι μπορεί να ανατρέψει και να μπλοκάρει την εφαρμογή τέτοιων αντιδραστικών νομοσχεδίων, τόσο το 2006-7 όπου πάρθηκε πίσω η απόφαση για την κατάργηση του άρθρου 16, όσο και το 2011 όπου μπλοκαρίστηκε η εφαρμογή του νόμου πλαισίου. Καιρός οι φοιτητές να αφυπνισθούμε ξανά και να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή μας! Με τη μαζική παρουσία μας στις γενικές συνελεύσεις και τη λήψη αγωνιστικών αποφάσεων μέσα σε αυτές . Με το συντονισμό μας με τους φοιτητές τόσο των άλλων παιδαγωγικών που αντιμετωπίζουν την ίδια κατάσταση, όσο και με την πίεση στους καθηγητές να λάβουν θέση μάχης στο πλευρό μας ενάντια στην υποβάθμιση των σπουδών και του πτυχίου μας. Με τον πανελλαδικό συντονισμό όλων των φοιτητικών συλλόγων από τα κάτω, στη βάση των γενικών συνελεύσεων, με κοινό αγώνα με τους απεργούς διοικητικούς να ξαναβγούμε όλοι μαζΊ στο δρόμο του αγώνα για δημόσια και δωρεάν παιδεία, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους! ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΝ ΙΣΤΟΡΙΑ!

ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΤΕΧΝΙΑ, ΠΑΛΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ!

ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΜΑΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ!

Α.Ρ.ΠΑ. Ε.Α.Α.Κ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου