ΚΙ ΑΝ ΔΕ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΟΙ ΣΦΑΙΡΕΣ _ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΟΙ ΜΕΡΕΣ

“15χρονος νεκρός στα Εξάρχεια από σφαίρες αστυνομικού”.

Μούδιασμα. Αμφισβήτηση. Δεν μπορεί να συνέβει κάτι τέτοιο. Το τηλέφωνο! Το τηλέφωνο! Μια μόνο στιγμή χρειάστηκε και σε λίγο ήμασταν στην πορεία. Τα πανό ήταν ήδη έτοιμα: ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΝΥΧΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ. Σύντροφοι, φίλοι, γνωστοί, παιδιά, καθηγητές οικογενειάρχες ήταν όλοι εκεί... τη Δευτέρα η πορεία είναι τεράστια. Έχουμε καταλάβει ότι είμαστε πάρα πολλοί και πολλές. Ο δρόμος αντηχεί απ’ άκρη σ’ άκρη: “Στις τράπεζες λεφτά, στη νεολαία σφαίρες, ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες”, “Εργάτες απολύει και νέους εκτελεί, κάτω η χούντα του Καραμανλή” κι “ΕΛΑΣ ελλήνων αστυνομικών, ρουφιάνων, δολοφόνων και βασανιστών”. Από το βάθος ξεπροβάλει ένα τεράστιο πλήθος οργισμένων πιτσιρικάδων από σχολεία της πόλης. Η εικόνα είναι συγκινητική. Από παντού έρχονται μηνύματα ότι οι μαθητές φεύγουν από τα σχολειά, διαδηλώνουν κι επιτίθενται στα αστυνομικά τμήματα. Στις σχολές κυκλοφορούν οι πρώτες αφίσες με τη φωτογραφία του Αλέξη.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΛΩΣΟΡΙΖΕ ΣΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΤΟΥ '08. ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΧΑΜΕ ΥΠΟΚΛΙΘΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΗΣ

Η σφαίρα που έδινε τέλος στη ζωή του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από το οπλισμένο χέρι του ειδικού φρουρού Ε. Κορκονέα το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη του '08 έμελλε να σφραγίσει τη μεγαλύτερη κοινωνική εξέγερση που γνώρισε η χώρα από τη μεταπολίτευση και μετά.

Η δολοφονία ενός 15χρονου αγοριού ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στη φαινομενικά φιλήσυχη ελληνική κοινωνία του 2008, η οποία έμπαινε αργά και σταθερά στην εποχή της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης που ξεκίνησε ένα χρόνο νωρίτερα στις ΗΠΑ και εγγυόταν ότι αυτή η γενιά θα ζήσει σίγουρα χειρότερα από την προηγούμενη.

Μια γενιά που τη βάφτισαν των 700 ή και λιγότερων ευρώ (350 σήμερα), που την έστειλαν στα “Δημόσια” Πανεπιστήμια για να την πετάξουν στο 67,5% της ανεργίας ή στο τσουβάλι των 250000 που μετανάστευσαν. Μια γενιά χωρίς φωνή, καταδικασμένη στην ανασφάλεια και τον ανταγωνισμό, χωρίς ελπίδες και με γκρέμισμένα όνειρα.

Αλλά και μια γενιά που ενηλικιώθηκε βίαια στο δρόμο του συλλογικού αγώνα. Ο Δεκέμβρης άφησε νέες μορφές δράσης, καθόρισε κινηματικές μορφές όπως κατάληψη δημόσιων κτιρίων(δημαρχεία, εργατικά κέντρα, ΕΡΤ), συνελεύσεις γειτονιών, συντονισμους αγωνιζόμενων κομματιών που παραμένουν σημαντικές μέχρι σήμερα. Κυρίως όμως αποτέλεσε μια εξεγερτική υποδοχή της κρίσης.Μπορεί να μην πετύχαμε μέχρι στιγμής την ανατροπή της βάρβαρης πολιτικής αλλά η πρόσφατη κληρονομιά του Δεκέμβρη συνέβαλλε στους τεράστιους αγώνες λαού και νεολαίας των προηγούμενων χρόνων ενάντια στα μνημονία και στις κυβερνήσεις της ΕΕ που τα επιβάλλουν.

Ο Δεκέμβρης μπορεί να μην έδωσε την απάντηση, έθεσε όμως τα ερωτήματα σαν μια εικόνα από το μέλλον που ακόμα αναζητούν απάντηση. Η κρίση που τότε άρχισε να φανερώνει τα σημάδια της, σήμερα έχει βυθίσει έναν ολόκληρο λάο στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Το “μαύρο μέλλον” για το οποίο μιλούσαν οι προκυρήξεις, είναι εδώ. Στα σχολεία οι μαθητές λιποθυμούν απ' την πείνα, οι δάσκαλοι απολύονται, τα πανεπιστήμια οδεύουν προς ιδιωτικοποίσηση, ο δημόσιος πλούτος ξεπουλιέται στις πολυεθνικές. Την κυβέρνηση των δολοφόνων της ΝΔ αντικατέστησε η συγκυβέρνηση των χιλιάδων αυτοκτονιών και η σημερινή των φασιστικών δολοφονιών και των ακόμη πιο δολοφονικών μέτρων.

Αυτό το ανολοκλήρωτο βήμα, η απάντηση στο πως θα ανατρέψουμε την πολιτική που διαγράφει το μέλλον της νεολαίας και εξαθλιώνει έναν ολόκληρο λαό, στο πως θα πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, πρέπει να αναζητήσουμε σήμερα.

Λίγες μέρες μετά το θάνατο ενός κοριτσιού που προσπαθούσε να ζεσταθεί από ένα αυτοσχέδιο μαγκάλι, καθώς η “ανάπτυξη” του Σαμαρά τους είχε κόψει το ρεύμα, ο Δεκέμβρης θα μας βρει ξανά στο δρόμο του αγώνα. Γιατί σήμερα έχουμε κάθε μέρα και μια πολιτική δολοφονία. Είτε είναι ο Φύσσας από χέρι φασίστα, είτε τα παιδιά στη Λάρισα και η μικρή στην Ξηροκρήνη, είτε ο θάνατος για ένα εισιτήριο, είτε οι χιλιάδες αυτοκτονίες και ο καθημερινός θάνατος της ανεργίας και των διαλυμένων ονείρων που επιβάλλει η συγκυβέρνηση της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Γιατί η φτώχεια είναι ο μεγαλύτερος θάνατος.

Γιατί κανένας Δεκέμβρης δεν τέλειωσε ποτέ.

Γιατί τα δικαιώματά μας δημιουργούν εξεγέρσεις και οι ανάγκες μας γράφουν ιστορία!

ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΛΕΦΤΑ, ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΦΑΙΡΕΣ

_ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΜΕΡΕΣ

ΟΛΟΙ/ΕΣ στη ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ σ.φ. ΠΤΔΕ ΠΕΜΠΤΗ 5/12 στις 12:00 στον Πύργο

Μαθητική ΠΟΡΕΙΑ 6/12 στις 11:00 ΚΑΜΑΡΑ_ΠΟΡΕΙΑ Φοιτητικών Συλλόγων στις 16:00 ΚΑΜΑΡΑ

"Συντρόφισσα, σύντροφε. Εξεγερμένη Ελλάδα. Εμείς, οι πιο μικροί, από αυτή τη γωνιά του κόσμου, σε χαιρετάμε. Δέξου το σεβασμό μας και το θαυμασμό μας γι' αυτό που σκέφτεσαι και κάνεις. Από μακριά μαθαίνουμε από σένα. Ευχαριστούμε".
Subcomandante Marcos_EZLN