Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου 2014

ΜΕ ΤΟΣΗ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΑΠΟΣΠΑΣΜΕΝΟΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΣ! 
Από τότε που μπήκαμε στη σχολή μας έχουμε δει(;) χρόνο με το χρόνο να γίνονται αλλαγές και εκπτώσεις στην ποιότητα των σπουδών μας, οι οποίες περνάνε στα ψιλά γράμματα, χωρίς να δίνεται έκταση. Απόλυση των μελών ΔΕΠ της κατηγορίας 407, με άμεση συνέπεια την δραματική μείωση των μαθημάτων μας, αντικατάσταση τους από τους ήδη υπάρχοντες οι οποίοι από την «καλή τους την καρδιά» κάνουν παραπάνω ώρες, θυσιάζοντας κάποια επιλεγόμενα μαθήματα και πτυχιακές εργασίες, τα λεφτά για το χτίσιμο των πολυπόθητων πτερύγων χάθηκαν στο δρόμο, ενώ ταυτόχρονα δεν μας παρέχονται πλέον οι αίθουσες που μας δίνονταν για μαθήματα στο υπόλοιπο ΑΠΘ και αναγκαζόμαστε να στοιβαζόμαστε στις αίθουσες και να ακούμε τις διαλέξεις έξω από τα παράθυρα. Επιπλέον τα συγγράμματα από απεριόριστα έγιναν ένα αυστηρά για κάθε μάθημα, πλέον αναγκαζόμαστε να εκτυπώνουμε εμείς τα κόρπους καθώς έκλεισε ο Λογότυπος. Το κερασάκι στην τούρτα έρχεται με την ανακοίνωση ότι φέτος δε θα έχουμε αποσπασμένους δασκάλους για τις πρακτικές μας! (Του χρόνου τι; Δε θα έχουμε σχολή;) 

  • Και τι σημαίνει πρακτική χωρίς αποσπασμένους; 

Σημαίνει ότι τη δουλειά τους θα την κάνει ένας καθηγητής της σχολής μας, που χωρίς επιπλέον πληρωμή θα αναλάβει εκτός από το να διδάσκει τη θεωρία και τον επιπρόσθετο ρόλο του συντονιστή ±45 ομάδων (!). Βλέποντας το από την δική μας σκοπιά αυτό θα σημαίνει για μας: περισσότερη δουλειά και χρόνος για την προετοιμασία των μαθημάτων, ανεπαρκές και πρόχειρο σχέδιο διδασκαλίας καθώς δε θα υπάρχει αρκετός χρόνος για ολοκληρωμένη συνεργασία με τον υπεύθυνο καθηγητή κάτι που θα μας οδηγεί στην ανασφάλεια και στο άγχος για την ποιότητα του τελικού αποτελέσματος. Από την σκοπιά των καθηγητών/τριών, ένα ακόμη βάρος στο ήδη αυξημένο ωράριο τους μιας και εκτός των άλλων έχουν αναλάβει αμισθί το μεταπτυχιακό. Που αυτό αν το αναλύσουμε σημαίνει: δωρεάν «εθελοντική» εργασία στη θέση των αποσπασμένων δασκάλων, οι οποίοι/ες αναγκάζονται να επιστρέψουν στις οργανικές τους θέσεις και ταυτόχρονα να καλύψουν, όπως ορίζει το νέο νομοσχέδιο για τους υπαλλήλους στην εκπαίδευση, παραπάνω διδακτικές ώρες αντικαθιστώντας αναπληρωτές, ειδικότητες κλπ, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν οι θέσεις για να γίνουν νέοι διορισμοί και προσλήψεις. 

  • Και τι δάσκαλοι/ες θα βγούμε; 

Εκτός από τον επιβαρυμένο φόρτο εργασίας στον καθένα προσωπικά και την υποβάθμιση της ποιότητας της πρακτικής, πρέπει να εξετάσουμε τις συνέπειες που έχουν τα παραπάνω στο πτυχίο μας. Ουσιαστικά, θα βγαίνουμε «μισοί» δάσκαλοι, με κουτσουρεμένο πτυχίο, καθώς ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια της εκπαίδευσής μας ως μελλοντικοί δάσκαλοι, που ήταν ήδη ανεπαρκές στη σχολή μας, υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο, με τάση να καταργηθεί εντελώς. Η «επίθεση» αυτή που γίνεται στο τέταρτο έτος των σπουδών δεν είναι καθόλου τυχαία αλλά εντάσσεται στην προσπάθεια εφαρμογής του διαβόητου «Νόμου Πλαισίου» που ορίζει για τη σχολή μας τη μείωση των ετών φοίτησης στα 3 χρόνια, με μειωμένα εργασιακά δικαιώματα. Για την συμπλήρωση του «τίτλου σπουδών» (όχι ολοκληρωμένου πτυχίου όπως το γνωρίζουμε τώρα) θα πρέπει ο κάθε φοιτητής-μελλοντικός εργαζόμενος (δούλος;) να προχωρήσει σε μεταπτυχιακό-master το οποίο κατά κανόνα θα είναι επί πληρωμή. Μια προοπτική που είναι πλήρως εναρμονισμένη με τις επιταγές της συνθήκης της Μπολόνια, δημιούργημα της ΕΕ. 

  • Και τώρα τι μπορούμε να κάνουμε; 

Το φοιτητικό κίνημα με όπλο τις γενικές συνελεύσεις-καταλήψεις-διαδηλώσεις έχει αποδείξει ότι στις εξάρσεις του μπορεί να ανατρέψει και να μπλοκάρει την εφαρμογή τέτοιων αντιδραστικών νομοσχεδίων, τόσο το 2006-7 όπου πάρθηκε πίσω η απόφαση για την κατάργηση του άρθρου 16, όσο και το 2011 όπου μπλοκαρίστηκε η εφαρμογή του νόμου πλαισίου. Καιρός οι φοιτητές να αφυπνισθούμε ξανά και να συνειδητοποιήσουμε τη δύναμή μας! Με τη μαζική παρουσία μας στις γενικές συνελεύσεις, τη λήψη αγωνιστικών αποφάσεων μέσα σε αυτές καθώς και με το συντονισμό μας με τους φοιτητές τόσο των άλλων παιδαγωγικών που αντιμετωπίζουν την ίδια κατάσταση, όσο και με των υπολοίπων σχολών, μπορούμε να ανατρέψουμε τα σχέδια της κυβέρνησης και της ΕΕ και να διεκδικήσουμε δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους σύμφωνα με τις δικές μας ανάγκες και όχι τις ανάγκες της αγοράς!


Αυτό το κείμενο γράφτηκε πέρσι, τέτοιον καιρό από το σχήμα και καλούσε όλον τον κόσμο του συλλόγο να αναλάβει δράση και να διεκδικήσει αξιοπρεπείς όρους φοίτησης. Μέσα από αλλεπάλληλες γενικές συνελεύσεις, ο σύλλογος προχώρησε σε καταλήψεις της σχολής, εκδηλώσεις ενημέρωσης και πολλές – πολλές παραστάσεις διαμαρτυρίας στη γενική συνέλευση των καθηγητών. Παρόλα αυτά και η φετινή χρονιά ξεκινά με κανέναν αποσπασμένο στο ΠΤΔΕ (όπως και στα ΠΤΔΕ Ιωαννίνων και Αθήνας), σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα τμήματα ανά την Ελλάδα στα οποία το Υπουργείο έστειλε περιορισμένο αριθμό αποσπασμένων. 

Που βρίσκεται, λοιπόν, η διαφορά αν δεν μπούμε σε θεωρίες συνομωσίας σχετικά με την εκδικητική πολιτική του υπουργείου προς το Παιδαγωγικό του ΑΠΘ? Βρίσκεται ακριβώς στη μοιρολατρική στάση της συνέλευσης των καθηγητών η οποία επέμενε στο να στέλνει επιστολές στον υπουργό μπας και τον “συγκινήσει” και αξιωθεί και μας στείλει κανά αποσπασμένο, μπας και κάνουμε και μεις καμιά πρακτική της προκοπής, πρακτική που θα εμπλουτίζει τη συνολική εποπτεία του γνωστικού μας αντικειμένου και θα μας βγάζει δημοκρατικούς και ολοκληρωμένους δασκάλους/ ες μέσα από τη διδασκαλία στη σχολική τάξη, εκεί που όλα όσα μαθαίνουμε τόσα χρόνια, δοκιμάζονται στην πράξη και μας δείχνουν τον πολιτικό ρόλο του δασκάλου και τη σημασία της συμμετοχής του στην αλλαγή των κοινωνικών σχέσεων. 

Βρίσκεται επίσης, στον προδοτικό ρόλο της ΠΚΣ/ΚΝΕ/ΜΑΣ/Επιτροπή Αγώνα, που καλούσε το σύλλογο να μαζέψει υπογραφές και να κάνει φιλανθρωπίες, αφήνοντας τα μαθήματα να διεξάγονται κανονικά τη στιγμή που μόνο μια κλειστή σχολή από τον κοινό αγώνα φοιτητών και καθηγητών, μπορούσε να αναδείξει την αδυναμία διεξαγωγής των πρακτικών ασκήσεων. 

Σα να μην έφταναν αυτά, προς το τέλος της χρονιάς, η συνέλευση των καθηγητών αποφάσισε τη διενέργεια των πρακτικών από διδακτορικούς φοιτητές του τμήματος οι οποίοι, όχι μόνο θα καλύπτουν εργασιακές σχέσεις που στην πραγματικότητα θα καλύπτονταν από άλλους εκπαιδευτικούς, αλλά και θα αμοίβονται με μισθούς πείνας από τα σκλαβοπάζαρα του ΕΣΠΑ μέσα στο πανεπιστήμιο. Αλήθεια ποια ήταν η απάντηση του Υπουργείου όταν ρωτήθηκε γιατί δεν έστειλε αποσπασμένους στα συγκεκριμένα τμήματα? Ήταν ότι οι θέσεις των αποσπασμένων έχουν καλυφθεί από διδακτορικούς επομένως δεν τους χρειάζεστε! 

Όλα αυτά δείχνουν, ότι η συνδιαλλαγή με ένα Υπουργείο που διαλύει και ξεπουλάει το πανεπιστήμιο στο ιδιωτικό κεφάλαιο, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και οι μεσωβέζικες – διαχειριστικές λύσεις, όχι μόνο δεν μπορούν να νικήσουν, αλλα ακόμη και εκεί που υπάρχει το περιθώριο άμεσων υλικών νικών, η παθητική στάση είναι αυτή που καθηλώνει και εξασθενίζει τη συλλογική διεκδίκηση και τη σύγκρουση με την πολιτική που μας αφαιρεί το δικαίωμα στη μόρφωση και την εργασία. Το επόμενο διάστημα είναι ανάγκη να διεκδικήσουμε συλλογικά, μέσα απο τις γενικές μας συνελεύσεις, τη διεξαγωγή των πρακτικών ασκήσεων με τους όρους που μας αξίζει, το ίδιο το δικαίωμα στις σπουδές που καταργείται, την ξεκάθαρη εναντίωση σε οποιαδήποτε προπάθεια διαγραφής κα΄ποιου συμφοιτητή μας. Να αποτελέσουν οι σχολές μας κέντρα αγώνα για την μόρφωση, τη δουλειά και τις λαϊκές ελευθερίες, προπύργια ανατρεπτικής δράσης και νικηφόρας προοπτικής 


ΟΛΟΙ/ΕΣ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ ΣΤΙΣ 12:00 ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΙΣΟΓΕΙΟΥ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ!!





                                                                    δάσκαλος φτωχός, αμόρφωτος λαός


                                                     ΑΡΠΑ_ΕΑΑΚ






Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΕΑΑΚ ΣΤΗ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ
για τα γεγονότα στη γραμματεία ηλ/μηχ 23/09/14

Στις 23/09/14 η ΑΡιστερή Αγωνιστική Ενότητα, σχήμα της ΕΑΑΚ, κόλλησε στις γραμματείες Ηλεκτρολόγων και Μηχανολόγων εσωτερικό κείμενο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, σχετικά με την συμπεριφορά τους προς τους πρωτοετείς. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, τότε, πηρε την επιλογή να σκίσει αυτο το κείμενο, με ξεκάθαρο ειρωνικό ύφος και επιθετικό τόνο. Όταν έγινε ξανά η προσπάθεια να κολληθεί το ίδιο κείμενο στο ίδιο σημείο, οι ΔΑΠίτες απάντησαν με σπρωξήματα, παίρνοντας ανάλογη απάντηση. Αργότερα εμφανίστηκαν 30 μέλη της ΔΑΠ και έξι στελέχη της ΔΑΠ πολυτεχνικής ΑΠΘ και με μαφιόζικο τρόπο προσπάθησαν να σκίσουν την γραπτή καταγγελία του σχήματος σχετικά με το παραπάνω γεγονός. Όταν, λοιπόν, οι παρευρίσκοντες σταμάτησαν την κίνηση αυτή, οι ΔΑΠίτες αποφάσισαν να ρίξουν μπουνιές, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό ενος μέλους του Συλλόγου Φοιτητών Ηλεκτρολόγων – Μηχανολόγων. Ο σκοπός αυτής της κίνησης είναι ξεκάθαρος. Αυτό που μισούν τα γαλάζια φυντάνια είναι ο συνδικαλισμός και η συλλογική δράση των φοιτητών, και για αυτόν τον λόγο το παραπάνω γεγονός αποτελεί casus belli για όλους τους φοιτητές.

Για μια ακόμα φορά, λοιπόν, η γαλάζια νεολαία έρχεται να επιβεβαιώσει την θέση της και την πολιτική που εκπροσωπεί  και να στοχοποιήσει το πιο ριζοσπατικό κομμάτι εντός του χώρου των πανεπιστημίων. Αυτό δεν είναι τυχαίο ότι συνέβη, σε μια συγκυρία, όπου το υπουργείο επιχειρεί με επιθετικό τρόπο το βάθεμα ιστορικών τομών της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Η ΔΑΠ λοιπόν, μέσα από τις προτάσεις της έρχεται να περιγράψει, ασπαζόμενη την αφήγηση υπουργείου και κυβέρνησης, ένα πανεπιστήμιο χωρίς συλλογικές διεκδικήσεις και πρακτικές που θα συμβαδίζει με τα ευρωπαϊκά εκπαιδευτήρια.  Δηλαδή ένα πανεπιστήμιο αποστειρωμένο από κάθε κεκτημένο του φοιτητικού κινήματος, χωρίς δικαίωμα στη δωρεάν σίτιση και στέγαση, υποχρηματοδοτούμενο, που θα λετουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ένα πανεπιστήμιο που θα διαγράφει φοιτητές και θα τους συμμορφώνει στη συρρικνωμένη και χρεωκοπημένη  εργασιακή πραγματικότητα της κρίσης (πεντάμηνα προγράμματα ΕΣΠΑ, voucher), χάριν της “ανάπτυξης” που προσπαθούν να επιβάλλουν. Όλα αυτά άλλωστε είναι προάγγελος των υπό διαμόρφωση Οργανισμών των Ιδρυμάτων και συμπυκνώνουν την πάγια έκφραση της κυβερνητικής νεολαίας για το πανεπιστήμιο.

Είναι η ίδια νεολαία που προσπαθεί να μας πείσει ότι θέλει ένα πανεπιστήμιο όπου θα κυριαρχεί η λογική της ομαλότητας και που θα χρωματίζεται από το κυβερνητικό σύνθημα “ησυχία, τάξη και ασφάλεια”. Πιστή σην επίσημη ρητορεία της Νεας Δημοκρατίας καταδικάζει τη βία από όπου και αν προέρχεται, εξισώνοντας τις μαζικές ριζοσπαστικές πρακτικές του φοιτητικού κινήματος με φασιστικές παρακρατικού τύπου ενέργειες, ξεπλένοντας με αυτό τον τρόπο τη δική της δράση.
Παίρνοντας τη σκυτάλη από τις πιο σκοτεινές σελίδες της ιστορίας τους, της βρώμικης πολιτικής άνοιξης, των κενταύρων και των ρέιντζερ, του Καλαμπόκα και το τσεκούρι του Βορίδη, έρχεται σήμερα να μπλοκάρει τη λήψη αγωνιστικών αποφάσεων από Γενικές Συνελεύσεις, με μπράβους και μαχαίρια να τρομοκρατήσει και να χτυπήσει συμφοιτητές-συναγωνιστές μας για τη συνδικαλιστική τους δράση.

ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΕΣ ΤΗΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ Ο ΝΙΚΟΣ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ

Καταγγέλουμε την τραμπούκικη επίθεση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ σε συνδικαλιστές του ΑΡΑΓΕ-ΕΑΑΚ. Θεωρούμε ότι τέτοιες λογικές δεν χωράνε στο πανεπιστήμιο για το οποίο αγωνιζόμαστε αλλά πάνε χέρι χέρι με τις πολιτικές που αντιπαλεύουμε, γι' αυτό και πράξαμε αναλόγως. ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ. Τα κεκτημένα του φοιτητικού κινήματος είμαστε πεισμένοι να τα υπερασπιστούμε τόσο πολιτικά όσο και οργανωτικά.

ΚΑΡΦΙ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΑΛΑΜΠΟΚΑ


ΕΑΑΚ Θεσσαλονίκης

Τετάρτη 17 Σεπτεμβρίου 2014

Σύλλογος φοιτητών
Με το που γραφτείς στη σχολή είσαι αυτόματα μέλος του Συλλόγου Φοιτητών Παιδαγωγικού ΤΔΕ. Ο φοιτητικός σύλλογος είναι το νόμιμο σωματείο σου, ένας χώρος στον οποίο ανήκουμε όλοι και μέσα από τον οποίο διεκδικούμε συλλογικά τα δικαιώματά μας, υπερασπιζόμαστε τις κατακτήσεις και απαιτούμε όσα έχουμε ανάγκη.

Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ)
Το Διοικητικό Συμβούλιο είναι ένα γραφειοκρατικοποιημένο και αποκομμένο από τους φοιτητές συνδικαλιστικό όργανο, στο οποίο συμμετέχουν εκπρόσωποι των παρατάξεων ή των σχημάτων ανάλογα με  τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών. Στο ΔΣ συμμετέχουμε όχι για να το παίξουμε αφ’ υψηλού παντογνώστες ή αντιπρόσωποι των φοιτητών (καθώς είμαστε ενάντια στη λογική της αντιπροσώπευσης) αλλά για να μαθαίνουμε τι γίνεται σ’ αυτό, να το εκθέτουμε στον κόσμο του συλλόγου και για να διασφαλίσουμε ότι δε παίρνονται αποφάσεις ενάντια στη θέληση και στα συμφέροντα της πλειοψηφίας όπως αυτά εκφράζονται στις Γενικές Συνελεύσεις. Το σχήμα μας στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Φοιτητών ΠΤΔΕ έχει 4 έδρες (από 9 που είναι συνολικά), ενώ θέλουμε οι συνεδριάσεις του να είναι ανοικτές ώστε όλοι οι φοιτητές να λένε τη γνώμη τους και να ξέρουν τι συμβαίνει εκεί. Πάντα βέβαια παλεύουμε για την αντικατάσταση του ΔΣ από τη Γενική Συνέλευση.

Γενική Συνέλευση
Αποτελεί το ανώτερο και πιο αποφασιστικό όργανο του Συλλόγου. Είναι μια διαδικασία στην οποία μπορεί να συμμετέχει ο καθένας, να εκφράσει τις απόψεις του, να συζητήσει και να αποφασίσει για όσα τον αφορούν. Λειτουργεί αμεσοδημοκρατικά που σημαίνει ότι η γνώμη όλων είναι ισάξια και οι αποφάσεις λαμβάνονται με ανοικτή ψηφοφορία. Στη γενική συνέλευση μπορούν να αντιπαρατεθούν πολιτικές αντιλήψεις, να διαμορφωθούν συνειδήσεις και να διαπαιδαγωγηθούν ολόκληρες γενιές αμφισβήτησης, ανυπακοής, διεκδίκησης και ανατροπής των αντιεκπαιδευτικών νόμων που κάθε τόσο προσπαθεί να επιβάλλουν το Υπουργείο και η κυβέρνηση. Είναι το βασικό κύτταρο του φοιτητικού κινήματος και λειτουργεί από τα κάτω, κάνοντας των αγώνα υπόθεση του καθενός.

Συντονιστική Επιτροπή Συνέλευσης/ Κατάληψης

Στην ίδια λογική που θέλει την πολιτική, τις αποφάσεις του κινήματος και τη διαχείριση τους, να περνά στα χέρια όλων των φοιτητών λειτουργεί και η Συντονιστική Επιτροπή Συνέλευσης/Κατάληψης η οποία είναι ανοικτή σε όλους και ρόλος της είναι να εφαρμόζει και να εξειδικεύει τις αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης, να εμβαθύνει πολιτικά και να αποφασίζει περαιτέρω δράσεις, πάντα υπόλογη στη γενική συνέλευση και τις αποφάσεις της.
Το φοιτητικό κίνημα μέσα από τους αγώνες του έχει αναδείξει και τα όργανά του. Ενάντια στη λογική της αντιπροσώπευσης, τύπου ΕΦΕΕ (Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδος) και της συνδιαλλαγής με τα υπουργεία, οι σύλλογοι φοιτητών συντονίζονται μεταξύ τους με το Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων και Καταλήψεων, όπου μέσω των συντονιστικών τους επιτροπών μεταφέρονται οι αποφάσεις των γενικών συνελεύσεων και παίρνονται αγωνιστικές αποφάσεις  ενάντια στην πολιτική που καταστρέφει και επιχειρηματικοποιεί το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο.
Με αυτές τις δομές, το φοιτητικό κίνημα έχει ανατρέψει στο παρελθόν τις διάφορες μεταρρυθμίσεις που επεδίωξαν να περάσουν σε βάρος του και συνεχίζει να παλεύει διαρκώς για τον εκδημοκρατισμό τους.

Σε μια περίοδο όπου άλλοι παίρνουν τις αποφάσεις για εμάς, είναι κρίσιμο να στηρίζουμε τις συλλογικές μας διαδικασίες, να ορίζουμε εμείς τις σπουδές και το μέλλον μας!


                                  ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ!



                                                     Ποιοί είμαστε εμείς; 
Α.Ρ.ΠΑ. Ε.Α.Α.Κ.: Αριστερή Ριζοσπαστική Παρέμβαση στο παιδαγωγικό, σχήμα που συμμετέχει στην Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση.

Η Αριστερή Ριζοσπαστική Παρέμβαση στο Παιδαγωγικό είναι ένα ανεξάρτητο σχήμα (συλλογικότητα). Δεν εξαρτάται πολιτικά και οικονομικά από κανένα κομματικό μηχανισμό και δε λειτουργεί ως παράταξη. Λειτουργεί στη βάση της άμεσης δημοκρατίας με ανοιχτές σε όλους διαδικασίες, χωρίς αρχηγούς, στελέχη, ιεραρχίες και καθοδηγήσεις. Ως σχήμα συνιστά κύτταρο παραγωγής πολιτικής, πρόσφορο πεδίο για προβληματισμούς, διαφωνίες και ερωτήματα. Όλα μας τα υλικά προκύπτουν από το ίδιο το σχήμα. Διεκδικούμε όσα μας ανήκουν, όχι μόνο ως φοιτητές αλλά και ως αυριανοί δάσκαλοι και μέλη αυτής της κοινωνίας. Η ΕΑΑΚ είναι γέννημα και παράλληλα τροφοδότης των μαζικών και δυναμικών φοιτητικών αγώνων της δεκαετίας του ’90 και με βασικό σύνθημα το τρίπτυχο ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ_ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ_ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ. Πυροδότησε και έπαιξε πρωτοπόρο ρόλο στους αγώνες ενάντια στους αντιεκπαιδευτικούς νόμους από το ’90 μέχρι σήμερα. Πρεσβεύει την ανάγκη για όχι άλλη μία αριστερά, αλλά μια ΑΛΛΗ αριστερά. Ενωτική, ανεξάρτητη, αμεσοδημοκρατική, αντικαπιταλιστική.

Ε.Α.Α.Κ.:
Το σχήμα της Α.Ρ.ΠΑ. στη σχολή μας αποτελεί σχήμα της ΕΝΙΑΙΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ σε ΑΕΙ και ΤΕΙ (ανεξάρτητα αριστερά σχήματα ανά σχολή που συντονίζονται μεταξύ τους).

ΕΝΙΑΙΑ: πολιτικό μόρφωμα σε ΑΕΙ και ΤΕΙ αποτελούμενο από φοιτητικά σχήματα που απαρτίζονται από οργανωμένους και ανένταχτους αγωνιστές της επαναστατικής ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Εκφράζει την ενοποίηση της αριστεράς που αντιστέκεται σε ό,τι πλήττει τα εκπαιδευτικά δικαιώματα και την εργασιακή μας προοπτική, όπως και την ενότητα της θιγόμενης πλειοψηφίας των φοιτητών και αυριανών εργαζόμενων, με βάση τα κοινά τους συμφέροντα και δικαιώματα.
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ: Η ανεξαρτησία της ΕΑΑΚ έγκειται στην οικονομική της αποδέσμευση από κομματικούς φορείς. Ανεξαρτησία από το κράτος και τα κόμματά του, από την κυρίαρχη πολιτική, τις επιχειρήσεις και τους καθηγητές. Λογοδοτούμε μόνο στον κόσμο της σχολής.
ΑΡΙΣΤΕΡΗ:. Γιατί βλέπουμε γύρω μας ένα κόσμο που δεν ταιριάζει στις ανάγκες μας, που καταστρέφει τα όνειρά μας. Γιατί βιώνουμε την καταπίεση σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Γιατί παλεύουμε για την απελευθέρωση και βλέπουμε την ανατροπή ως την μόνη ρεαλιστική λύση. Γιατί αρνούμαστε τον ατομικό δρόμο και παλεύουμε να δώσουμε συλλογικές απαντήσεις ακόμα και στα ατομικά προβλήματα. Με αντικαπιταλιστική φυσιογνωμία αντιπολίτευσης κόντρα στην επίσημη πολιτική του κεφαλαίου, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Μια αντιπολίτευση που θα αποτελούν τα κοινωνικά κινήματα, οι φοιτητικοί και εργατικοί αγώνες, στοχεύοντας στην οριστική ανατροπή αυτής της πολιτικής, διεκδικώντας το κοινωνικά δίκαιο και αναγκαίο μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις.
ΚΙΝΗΣΗ: αποτελεί τον πυροδότη των κινημάτων διαρκείας ,που πάει τους αγώνες ως το τέλος, που δεν παζαρεύει τα δικαιώματά της και δεν αρκείται στην διεκδίκηση άμεσων τακτικών αιτημάτων. Η ΕΑΑΚ εδώ και είκοσι χρόνια παίζει πρωτοπόρο ρόλο στις φοιτητικές κινητοποιήσεις προωθώντας τη λογική του συντονισμού των φοιτητικών συλλόγων τόσο μεταξύ τους όσο και με τα εργαζόμενα και σπουδάζοντα κομμάτια της νεολαίας για να μην χάσει τη μάχη αυτή ο καθένας μόνος του αλλά να την κερδίσουμε όλοι μαζί.
Ως ΕΑΑΚ δεν αντιστεκόμαστε μόνο σε αντιδραστικούς νόμους, αλλά αγωνιζόμαστε για Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση, Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία για όλους ενάντια στους ταξικούς φραγμούς μαζί με τα Πρωτοβάθμια Σωματεία δημόσιου κα ιδιωτικού τομέα, δίνουμε νικηφόρα προοπτική στους αγώνες του σήμερα.
Η ΕΑΑΚ έχει αφήσει το στίγμα της στις σελίδες του φοιτητικού κινήματος, και στο διάστημα που διανύουμε μένουν πολλές σελίδες ακόμη στην ιστορία να γραφτούν...